Hologramy

[Marta Półtorak]

Fotografuję ludzi którzy nie istnieją
Natrętne zegary odliczają czas lalek
Na przekór globalnemu ociepleniu
śnieg zawitał na salony
Cyfrowy zapis zjednoczył chóralne śpiewy
Cerkiewnych duchów i płonące wraki wahadłowców

Rozgrzeszam cię Synu
Ból jest chwilowy lecz dusza wieczna
Żyjemy w okrutnym terrorze przedmiotów
a po dwudziestej drugiej
Już nic nie wolno

[Sede Vacante]

Moja interpretacja - opis bezduszności dzisiejszego społeczeństwa.
Ludzie niczym lalki, trwający, ale nie żyjący pełnią życia.
Beztroska i zobojętnienie w obliczu coraz bardziej zdegradowanej naszym działaniem planety, katastrof, znaków, że jest coraz gorzej i bliżej...
Piękno muzyki zapisane na plikach, zabite poprzez hurtowe kopiowanie, taśmowe powielanie, słuchanie na odtwarzaczach w szczelnie zamkniętych domach. Sprowadzenie sztuki na dyskietkach do roli danych, jak czarne skrzynki wahadłowców.

Rozgrzeszenie jako wybaczenie autorowi za to, że nie potrafi się odnaleźć w takim świecie, jest jego częścią, czy tego chce, czy nie.
"Cóż, taki świat, nie twoja wina".

Tak to widzę i tak mi się to podoba.
Po "wahadłowcach" dałbym resztę jako drugą zwrotkę, żeby złapać oddech, odczytać kolejną myśl, etap, ale to już kwestia osobistych interpretacji czytelników raczej.

[Marta Półtorak]

no i perfekcyjnie odczytane..
MP

[witek kiejrys]

tak. przy tym ładnie napisane.

[Gloinnen]

Mnie się skojarzyło z internetem. Rzeczywistość, w jakiej żyjemy, staje się coraz bardziej wirtualna, jakby właśnie nierzeczywista. Ludzie - hologramy, avatary, linijki tekstu na ekranie (może tak to widzę z racji tego, że dużo bywam na forach). Nasza wiedza o tym, co się dzieje na świecie, pochodzi z witryn i portali. Nie wyglądamy już przez okno, żeby zobaczyć, czy świeci słońce, tylko wchodzimy na stronkę z prognozą. I tak życie ludzkie zamienia się w sztuczną projekcję otaczającego nas świata...

Mam dwie uwagi techniczne:

Zastanowiłabym się nad wielkimi literami na początku wersów. Zrezygnowałaś z interpunkcji, więc czemu by nie także i z wielkich liter? Można ewentualnie przyjąć manierę, że pomimo braku interpunkcji zaczynasz zdanie z dużej litery, ale:

Cyfrowy zapis zjednoczył chóralne śpiewy
Cerkiewnych duchów

a po dwudziestej drugiej
Już nic nie wolno

...w tych dwóch miejscach majuskuła jest zupełnie nieuzasadniona. No, ale może wypadek przy pracy z edytorem

"okrutny terror" - według mnie jest to masło maślane - terror jest zawsze sięganiem do okrucieństwa i przejawem okrucieństwa; zrezygnowałabym z "okrutnym", albo zamieniła na inny przymiotnik, który ewentualne mógłby opisać terror w sposób bardziej oryginalny, konkretny.

Pozdrawiam,


Glo.

[Marta Półtorak]

bardzo dziękuje za interpretacje i pomoc techniczna
MP