49,7

[meandra]

.

G. na pożegnanie



Ubywa mnie na tyle, że nie będą obce
gałęzie za oknami, których nie dostrzegasz.
Podpowiadają: rozgryź, odrzuć i zapomnij,
a ty swoje, że mury mają zapach domu.

Za późno na ogniwa, czuję tylko ziemię
- chłód, który tak dotkliwie wypełnia mi usta.
Wydostałam się. Kokon był za ciasny. Dzisiaj
przekraczam nowe progi. Bosa wchodzę w ciemno.



.

[Marcin Sztelak]

W ciemno chyba najlepiej, tylko boso to już niekoniecznie, bo w tej ciemności...
Smutne to pożegnanie - odchodzę - nic nie zabieram na drogę...

Pozdrawiam.

[Hosanna]

to dramat kobiet które kochając oddają się tak bardzo
z oczami

więc gratuluję że "nie będą obce
gałęzie za oknami, których nie dostrzegał"

kokon zaś jeśli to był kokon to nie jest za ciasny ale Ty już jesteś na innym etapie

wyrastasz

[Sede Vacante]

Świetnie, bardzo mi się podoba. Jako, że mało obyty z poezją zaawansowaną, tutaj mogę odnaleźć znaczenie, bo mimo, że piękny, dość "czytelny", dlatego bardzo miło mi się czytało, bez łamania głowy, a równocześnie niebanalnie namalowany obraz.
Moje skromne zdanie, pozdrawiam

[Alek Osiński]

A jednak nie brakuje niepewności, Ewo, może i dobrze,
cóż byśmy mieli, gdyby nie niepewność...

Pozdrawiam ciepło

[Stepanian]

Czasem powinno wystarczyć samo "podoba się". Wystarczy?

[czochrata]

Tekst bardzo ujmujący,o pewnego rodzaju walce i zwycięstwie...chociaż "ciemnośc"...Brawo

P.S.do szybkiego spotkania,po upałach które nas czekają,pozdrawiam

[triste]

Nie zniknie, siła w spokoju, zwycięzca nigdy nie zostaje sam. Pozdrawiam, buź

[Mirek]

Bosa wchodzę w ciemno

dawno nie czytałem ... dzięki za fajne czytanie
dzięki