rysy

[Jarek B]

wybacz moja święta

lepiej nie mogłem tego spierdolić

mam do wieczności mniej niż dwa kroki



twój kwiat

rozrósł się na trzy

i czasem podlewam



gdy kona ja też

nie próżnuję



sprowadzam następne

podobne tobie

i kręcą



włoskie lody

watę cukrową

cokolwiek



przypomina mi ciebie

widokówka z rucianej nidy

wędkowanie w orgiach

z joko ono



wiem

dzieło sztuki

nie musi być wierszem



może być pustelnią

dla jana gołosłowiem



ale żeby je dokończyć

musi być zdeptane

stopami wiernych



a gdy rozmijam się z prawdą

tęsknię za moją pierwszą

która wyrzeźbiła plan



którą zostawiłem

w świetlanej wieży



by rozłożone płótno

złapało oddech

na tacy

[Hosanna]

Jarek wiersz "o życiowych przepaściach" także dla Ciebie
między innymi
pod wpływem tego o czym i jak piszesz

do Twoich wierszy konkretnie odniosę się później bo .. real wzywa i wracam dopiero jutro

[Ewa Włodek]

a gdy rozmijam się z prawdą

tęsknię za moją pierwszą

która wyrzeźbiła plan

może byc - wieloznaczne, ale ja - w kontekście wiersza - "czytam" tutaj pierwszą kobietę peela - i tak zwane "prawo pierwszych połączeń" - człowiek ponoć nigdy nie jest od tego woalny i w każdym kolejnym "połączeniu" szuka czegoś z tego - "pierwszego". Nieraz - febrycznie...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Jarek B]

..."mechanicznie"