moja całkiem prywatna księżniczka

[Qń Który Pisze]

gdzieś na rozstajach zgubiłaś drogę
zimowym lutym a może majem
porwał wiatr słowa wprost z progu domu
i skręcił w polu nową kabałę

nikt już nie wierzy w egipski sennik
"ostatnia bajka" - to chyba Norwid
w księdze ciemności zwykła herezja
jak alegoria Andrea Dorii

na małą chwilę bądź znów dziewczynką
a ja na gwiazdkę potrząsnę śniegiem
zobaczysz siebie gdzieś w szklanej kuli
i mnie tuż obok nad twoim światem


http://youtu.be/J-8VCL4uSUc

[coobus]

Zapachniało choinką, grudniem, za sprawą Qnia, który wybiegł w pole

porwał wiatr słowa wprost z progu domu
i skręcił w polu nową kabałę

Dzięki za ten przedświąteczny akcent, barwny jak świecidełka

[alchemik]

Qniu, podoba mi się wiersz.

Jednego nie chwytam.
Znaczy tej alegorii Andrei Dorii w odniesieniu do księgi ciemności.
Chodzi ci o tego włoskiego admirała przedstawionego jako neptun, czy też o tragedię transatlantyka SS Andrea Doria?
I jak się to ma jedno z drugim do wiersza?

[Qń Który Pisze]

coobus, chciałbym diamenty zamieniać w słowa... póki co

udaje mi się tylko świecidełka
Dziękuję za odwiedziny

alchemiku, ten wiersz, to jedna wielka zmyłka i każdego czytelnika pośle na manowce rzeczowej analizy
Poezja - na szczęście - daje nam taki oręż.
Otóż druga strofa, to same przeciwstawienia i każdy wers mówi jakby za siebie. Jest w kabale Księga Blasku i wymyśliłem jej antonim... Księgę Ciemności, której na próżno szukać. To czysta postać zła. Miecz Ciemności, który czego dotknie - zamienia w nicość.
Angolo Bronzino, to znany malarz alegorysta. Rozmawia przy pomocy obrazu i podobnie, jak herezją dla mnie jest nieistniejąca Księga Ciemności, tak oczywistą nieprawdą jest zastąpienie niezwyciężonego Andrea Dorii - Neptunem.
To zwykłe ściemy wielu malarzy, pisarzy i poetów.
To jest po prostu siła tworzenia, która nie liczy się z niczym i czystą fantazję twórcy posyła na niezbadane szłaki autorskiej wyobraźni. Alegoria tkwi w słowach, obrazie i sztuce. Wszyscy chętnie z tego korzystamy
Zebyś mógł poznać genezę powstania tego wiersza - wszystko byś zrozumiał ale mógłbym czasami zanudzić czytelnika swoim wycinkiem z życiorysu i problemami.
... "i skręcił w polu nową kabałę" - tu jest klucz do wszystkiego. Więcej nie mogę.
Pozdrawiam magię i alchemię

[alchemik]

Koń kabalista.

Powinienem schwycić tę kabałę za wałek.

Wiesz, jest mnóstwo ksiąg ciemności, to tak zwane grymuary.
Wcale jej nie stworzyłeś, tylko twoja księga jasności rzuciła cień.
Zabawiasz się przeciwstawieniami.
A to oznacza, że twój wiersz jest bardziej skomplikowany, niż myślałem na pierwszy rzut oka.
Powinienem się bardziej wczytać.

[Leon Gutner]

Pomijając zawiłości szczegółów związanych z kabałą - Leo ładnie otworzył sobie portalową sobotę zaczynając wizytę od tego wiersza.

Z przyjemnością L.G.

[Gloinnen]

na małą chwilę bądź znów dziewczynką
a ja na gwiazdkę potrząsnę śniegiem
zobaczysz siebie gdzieś w szklanej kuli

Motyw bardzo mi bliski. Z całego utworu wybrałam właśnie ten, bo sama kiedyś napisałam wiersz, oparty na podobnym pomyśle. Ale to wiersz wolny. Zaraz go wkleję.


Gdybyś był zainteresowany:
http://www.osme-pietro.pl/wiersze-biale ... 16482.html

[Qń Który Pisze]

Dziękuję za odwiedziny Glo... już czytałem Twój wiersz i zjawię się tam również.
Swięta powinny być radosne, pachnące i oczekiwane. A jeżeli tak nie jest, to wtedy przychodzą smutki i siadają, jak wrony na telegraficznych drutach i przypominają z daleka partyturę nokturnu...
I wtedy zostaje tylko pisanie wierszy... chociaż, jak mogę - podpieram się muzyką I wtedy muzyka zabiera mnie na moment w inny świat i wtedy trochę się poprawia.

[eka]

przychodzą smutki i siadają, jak wrony na telegraficznych drutach i przypominają z daleka partyturę nokturnu...

Zaczyn wiersza.

Podoba mi się tytuł (pewnie każdej spódnicy się spodoba, no może poza kiltem ) i złamanie nadziei w obrazowaniu.
Pozdrawiam.

[Nicol]

No i zaklimacił. ... po quinowemu