Opowieść sylwestrowa

[Julka]

Opowieść sylwestrowa

Nie udaje się zapomnieć tej zimy,
Tak obfite słało niebo śnieżyce.
Otulało szarą ziemię w pierzyny,
jakby chciało w płatach piękno wykrzyczeć.

Tamtą nocą, czarodziejską i białą,
błądziliśmy w śnieżnej bajce ukryci.
Wtedy miłość słoną kroplą żegnałam,
umierała - zasmucając mi życie.

Chociaż młodość uskrzydlała tok myśli,
serce z lodu wystukało trzy słowa.
Złudne mrzonki Amor łukiem wykreślił,
pierwsza miłość - jak śnieg stopnieć gotowa.

On powiedział - zaraz Nowy Rok wkroczy,
stare dzieje śnieg zasypie – zapomnij.
Wycierałam zapłakane wciąż oczy,
Nieprzytomne, w białej dali zgubione.

Ostrokrzewu w dłoń mi wcisnął gałązkę,
mocno stulił - czerwień kwiatem spadała.
Miłość rani - życie czasem jest grząskie.
Znikł na zawsze - mnie opowieść została .

[Gloinnen]

Miłość rani - życie czasem jest grząskie.

[Gloinnen]

Smutna, nostalgiczna opowieść, w lekko baśniowej, śnieżnej, migotliwej oprawie.
Niektóre rymy mogłyby być lepsze, ale czytając wiersz, nie zwróciłam na nie uwagi, bo sama historia wydała mi się dojmująca.
Wiem, nieszczęśliwa miłość, wiem, to strasznie rzewne, romantyzm, cukier. Ech...

Glo dziś w bardzo łagodnym, czułym nastroju i nie będzie się czepiać... Odpuszczę sobie, poddam wzruszeniu.

Dzięki.

[Julka]

No i dobrze Glo, bo takie wiersze są reliktem.
Nie wolno naruszać ich istoty
Dziękuję

[skaranie boskie]

Nawet niezły ten relikt.
Ja też odpuszczę, choć znalazłem jakieś drobiazgi warte dopracowania.
Jeśli zechcesz, to o nich napiszę.
Pozdrawiam

[Julka]

Napisz skaranie, napisz, chętnie poprawię,
bo jeśli się nie nie postrzega przy pisaniu i czytaniu,
to widocznie brakuje jakiś kawałeczek weny.

[skaranie boskie]

Właściwie niewiele tego.
Początkowo miałem zastrzeżenia do średniówki ale po ponownym przeczytaniu minęły.
Jest jedenastozgłoskowiec z podziałem 4/7. Trochę nietypowo ale jest.
Co innego ze stopą wierszową. Ta już musi sobie kilka par butów na zmianę kupić bo nierówna ci ona.

No i taki drobiazg.

Wycierałam zapłakane wciąż oczy,

Zaznaczony wyraz to ewidentny wypełniacz brakującej sylaby.
Trudno znaleźć mu zastępstwo, chyba trzeba by nieco przebudować całą zwrotkę.
Ale to już twoje zadanie.

Pozdrawiam

[Julka]

Ależ drogie skaranie!

Wcale to nie jest tak, jak Ty to odebrałeś co do średniówki.
W moich wierszach często spotkasz inne zastosowanie średiówki,
od stosowanej tradycyjnie / przważnie.
i oto wyjaśnienie:

Nie udaje / się zapomnieć / tej zimy, - 4/4/3
Tak obfite / słało niebo / śnieżyce.
Otulało / szarą ziemię / w pierzyny,
jakby chciało / w płatach piękno / wykrzyczeć.

Tamtą nocą, / czarodziejską / i białą,
błądziliśmy / w śnieżnej bajce / ukryci.
Wtedy miłość / słoną kroplą / żegnałam,
umierała / - zasmucając / mi życie.4/4/3

Jeśli jest to konsekwentnie stosowane w całym wierszu,
nie powinno być błędem warsztatowym.
Poza tym zawsze kiedyś coś ulega zmianie.

A nad zmianą wskazanego wersu

Życzę najszczęśliwszego Nowego Roku...

[Leon Gutner]

To chyba nie ten Sylwester z wczoraj .
Niemniej - opowieść ciekawa i poczytałem z przyjemnością .

Z uszanowaniem L.G.