come back to M***

[Gloinnen]

Zawsze byłam fanką tego wiersza
Jeden z niewielu, który czytam własnymi emocjami, a nie okiem krytyka.

Uważam zresztą, że jest świetnie napisany. Z jednej strony wpisuje się w konwencję stylizacji romantycznej (nawiązanie do Mickiewicza), ale daleko wykracza poza nią.

Tak w każdym miejscu i o każdej porze –
gdzie okiem spojrzysz, gdzie napomkniesz gestem –
wszędzie cię dojrzę jak poranną zorzę…
Bom ci obiecał, bo przy tobie jestem!

Pointę też uwielbiam. Wiesz przecież...

Ja tam uważam, że jeśli komuś uda się zdobyć taką miłość, jaką opisujesz, to jakby trafił szczęśliwy los na loterii...



Glo.

[Nicol]

Bardzo ale to bardzo mi to gra
Tylko ten tajemniczy przecinek po I - dlaczego ?

[Leon Gutner]

Już parę lat temu byłeś świetny w klimacie i przekazie Skaranie .
Biorę bez zastrzeżeń .

Z ukłonem L.G.

[skaranie boskie]

Ja tam uważam, że jeśli komuś uda się zdobyć taką miłość, jaką opisujesz, to jakby trafił szczęśliwy los na loterii...

Nie zawsze Glo.
Czasem taka miłość bywa przekleństwem.
Adaś chyba coś o tym wiedział, pisząc do swojej M***.
Zresztą napisał jeszcze jeden utwór, w którym owo paskudne przekleństwo zapowiedział.
Silna, porywcza, wręcz egzaltowana miłość wcale nie musi być (i z reguły nie jest) wyznacznikiem szczęścia, choć zapewne jest przyczynkiem do wielu arcydzieł, nie tylko literackich.

Tylko ten tajemniczy przecinek po I - dlaczego ?

Mogę go umotywować na dwa sposoby -
1. bezpośrednio po nim następuje zdanie wtrącone, oddzielone dwoma przecinkami
2. jest fanaberią autora powstałą w celu spowolnienia rytmu czytania w tym akurat miejscu.

Bardzo mnie cieszy, że Ci gra bardzo a bardzo.

Już parę lat temu byłeś świetny w klimacie i przekazie Skaranie .

Pomyłka Leonie.
Jeszcze parę lat temu.
Ale nic nie trwa wiecznie.


Dziękuję wszystkim za czytanie mojego, zainspirowanego wierszem mistrza "dziełka".