za chwilę

[Toni]

uzmysłowiłaś we mnie miłość
ucząc jak spijać szczęście duszkiem
gdy tylko zechcesz perły rzucę
złotem oprawne w jedną bryłę

bo nie ma ceny twoja bliskość
żądaj co zechcesz tylko zostań
i choć nastała późna pora
i choć wygasło popielisko

już na kominku jeszcze nie idź
daj chwilkę dłoniom się nacieszyć
zatrzymaj zegar stary gruchot

zapewne spieszy się złośliwie
słowik w zaroślach płacze głucho
pragnąc napełnić żyły zimnem

[Leon Gutner]

już pod kominkiem jeszcze nie idź
daj chwilkę dłoniom się nacieszyć
zatrzymaj zegar stary gruchot

zapewne spieszy się złośliwie
słowik skowronek płaczą głucho
pragnąc napełnić żyły zimnem

To jest bardzo ładne .
Dwie poprzednie strofy brzmią już mniej ładnie - jak dosłowne tłumaczenie tekstu jakiejś piosenki z języka angielskiego na polski .

A najfajniejszy jest ten zegar stary gruchot .

Z ciekawością L.G.

[Miladora]

No i mamy sonecik, Sindbadzie.
Całkiem, całkiem...

Tylko poprawiłabym trochę akcenty w pierwszym wersie:
- pokazałaś mi co to miłość - "pokazałaś" to trochę za długie słowo.
Może:
- wskazałaś mi czym bywa miłość? - wtedy akcenty zgadzają się.

- i choć wygasło popielisko
już pod kominkiem - raczej "już na kominku".

No i może zamiast:
- słowik skowronek płaczą głucho - słowiki raczej wieczorem śpiewają, skowronki w dzień.
To:
- słowik w zaroślach płacze głucho?

Ale miło, że pisze się jeszcze sonety.

Dobrego

[Toni]

Mila - mam na myśli taką szufladkę pod kominkiem na popiół;) dlatego pod;)
a dwa pierwsze może może:

Uzmysłowiłaś we mnie miłość,
ucząc jak spijać szczęście duszkiem....hę?

na pewno będę zmieniał;) świeży i jeszcze nieoszlifowany:(
stopy...to moja pięta:( nie czuję, nie słyszę

nic to na łajbie - pomyślę, douczę się wreszcie

dzięki

słowik rano też trąbi, ale tak zmienię na Twoją wersję

[Miladora]

mam na myśli taką szufladkę pod kominkiem na popiół;)

W porządku.

Uzmysłowiłaś we mnie miłość,

Pasuje. Chociaż w zasadzie uzmysławia się coś komuś, a nie "w nim", to jednak tu rozszerza to obraz.

No i jeden słowik wystarczy, obojętnie czy trąbi rano, czy wieczorem.
Te dwa grzyby w barszcz nie były specjalnie potrzebne.

Zdrowie

[Toni]

tak, uzmysłowiłaś..ktoś mi podszepnął - w pierwszej chwili pomyślałem, że nie - ale to drugie dno;)
skusiło...sonety? pisze się...rzadko, ale jednak wciąż;) z kominkiem się nie upieram;)

wielkie dzięki

i zdrówko

[Ewa Włodek]

ech, te chwile, czasem chciałoby się, żeby to były - no, może nie lata - ale hmmm dłuższe chwile...Ładnie...

Uśmiechy dołączam...
Ewa

[coobus]

Sympatycznie brzęczy w uszach, jest w tym klimat, wcale nie napełnia uszu zimnem. Zdrowie

[Stepanian]

Dobry wiersz a uwagi Mili słuszne. Dodam, że

żądaj co zechcesz tylko zostań
i choć nastała późna pora
i choć wygasło popielisko

żadaj czego (nie żądaj co)
i choć/ i choć - niepotrzebnie się powtarza. Nie da się inaczej, np: i choć/chociaż?
Pozdrawiam. PS.