Nisze

[Gloinnen]

Otwarte, by pochłonąć. Jedna zjada drugą,
zębami ze szkła miażdżą kości i kamienie.
A ból nielinearny świeżą krwią ożywia
labirynt światłowodów. Noc syczy. Za późno.
Czas znika za wirażem. Jesteś. Byłaś. Będziesz.
Półpłynne lustra. Wsiąkasz, by powrócić w bliznach.

Po tobie. Strumień bitów. Srebrny makrokosmos
do garści gwiazd się kurczy. Ścieżki w stu wymiarach
prowadzą poza ciemność. Login widmo płonie.
Rozbite diody, dźwięki. Słowa brzeszczot ostrzą.
Jak długo trzeba jeszcze? Ciężar z żeber spada.
Rozpadły się przestrzenie. Wygrać znaczy - odejść.



____________________
Glo.

[Leon Gutner]

Dobre .
Ciekawe świetnie zestawione . Mocne .
Zwłaszcza druga .

Z uszanowaniem L.G.

[Gloinnen]

Dziękuję, Leo.


Próbuję łączyć młodopolskie (moja ukochana epoka historyczno-literacka) nastroje (te wszystkie widma, otchłanie, ciemności) z tematami bardzo współczesnymi.

Pozdrawiam,


Glo.

[Ewa Włodek]

Półpłynne lustra. Wsiąkasz, by powrócić w bliznach.

ooo, to mi się szczególnie spodobało, Glo! Lubię takie obrazy!!!
A świat, jaki opisałaś - to albo świat gier kompuretowych, albo wirtualna rzeczywistość, w której coraz więcej ludzi się zatraca, wnika w nią, utożsamia się, niejednokrotnie nie umiejąc już wrócić do świata realnego. A wygrać - znaczy odejść - zrozumiałam jako kompletną "fiksację", aberrację umysłową w skutek wpisanai się w wirtualny świat...
Dla mnie - kapitalny...


Mnóstwo serdecności wysyłam...
Ewa

[Stepanian]

Ciekawy zamysł. Wiersz arcysprawnie napisany, ale to nie dziwi, może tylko czasami rzuca się w oczy nadmierna nieco dbałość o szczegóły i sterylność. Nie wiem, czy mnie dobrze zrozumiesz Glo. To trochę tak jakby pójść w gościnę do wyjątkowo pedantycznego gospodarza. Jest tak czysto, że aż strach usiąść. Pijesz herbatkę, ale cały czas uważasz, żeby nie nakapać. Nie ma mowy o tym, by czuć się swobodnie. Być może winne są rymy, tak dalece odległe, że prawie nie będące już rymami, a może to jednak coś innego...
Nie wiem. Nie stawiam diagnozy, piszę o moich subiektywnych wrażeniach czytelniczych.
Ogólnie bardzo dobrze, ale...

[Gloinnen]

Ewo, dziękuję.

A wygrać - znaczy odejść - zrozumiałam jako kompletną "fiksację", aberrację umysłową w skutek wpisanai się w wirtualny świat...

Wygrana bywa przegraną, bądź przegrana - wygraną. Wszystko zależy od przyjętej hierarchii wartości.

Stepanianie,

nadmierna nieco dbałość o szczegóły i sterylność.

Może to wina tego, że staram się upchnąć jak najwięcej treści w jak najmniejszą liczbę słów? Rymy chyba nie mają tu nic do rzeczy. Jeśli chodzi o wiersze, zawsze byłam perfekcjonistką i zwolenniczką chirurgicznej precyzji. Stąd może to wrażenie sterylnej pedanterii. Nie lubię zaśmiecać wierszy. Ten zresztą jest dość specyficzny, próbuję w nim stosować te same techniki, których używam w moich wolnych wierszach...

Dziękuję wszystkim serdecznie,


Glo.