Pianista

[alchemik]

Zagadki?
Przyznam się, że nigdy nie lubiłem zabaw w zagadki.
To odpowiedz, co mam w kieszeni?

To z Tolkiena, z Hobbita, kiedy grał Z Gollumem w zagadki.

Tytanie, ja tak jak i Lucia czytam poraz kolejny twój wiersz.
Na głos, bo tak zwykle czynię.

I coraz bardziej mi się podoba.

Pewnie nie zdajesz sobie nawet z tego sprawy, że napisałeś świetny wiersz.

A ja miałem pewien udział w jego powstaniu przez moje marudzenie o ograniczaniu i liczeniu sylab.
Niemniej, jestem dumny.

Niech więc żyje przyjaźń pomiędzy poetami!!!
Cóż może być wartościowszego?

No, chyba miłość. Ale Ty jesteś nieodpowiedniej płci.
Poza tym, ja już spotkałem swoją poetkę.

Jurek

[Leon Gutner]

Uparł się , uparł .
Nie przepadam za villami ale te willo-podobne wariacje naprawdę robią wrażenie .

Leo pod dobrym wrażeniem.

Ukłony L.G.

[pallas]

W kieszeni trzymasz pióro.
Zagadki w wierszu są ważne, bo czytelnik by się zanudził alchemiku.
Podoba się miło mi z tego powodu.
Miłość przybiera różne formy. Przyjaźń dużo lepsza.

Leo miło cię widzieć. Poszukuję własnej formy. Może kiedyś ją znajdę.
Podoba to się cieszę.

Piotrek

[ELKA]

Nie wiem, któremu z Was należą się większe więc podzielę po równo.

Piotrek, świetny wiersz.

Jurku, słowa uznania, jesteś bardzo dobrym mentorem.

Pozdrawiam.

[pallas]

Też nie wiem Elka, ale dziękuję za odwiedziny.
A co Ci się spodobało w wierszu, że taki świetny?
Jak mogę się dowiedzieć.

[eka]

Na białych kłach wirują zgrabne tancerki,
jak oszalałe stado hien, co wiecznie rżą.
Heban lśni smukły. Spiel, spopiel, niech płonie spod...

Cienkie struny puszczono w ruch palców drętwych.
Smutne młoteczki tłuczą potwornie. Już mżą
zgrabne tancerki, na białych kłach szaleją.

W biegu zaklęły barwne tony kości,
skaczą dłonie po akordach, ściętych dźwiękach.
Heban lśni smukły. Spiel, spopiel, niech płonie spod...

Płyną nuty z partytury jak geniusze,
wariaci zza węgła się wychylający.
Na białych kłach wirują zgrabne tancerki.

Synowie starą perukę rzucili w kąt.
Z kurzu podniósł tresę i uczynił mistrzem.
Heban lśni smukły. Spiel, spopiel, niech płonie spod...

Grą maluje, rysuje, rzeźbi i pisze
kontury świata, bo sztuką wszystko i nic.
Na białych kłach wirują zgrabne tancerki.
Heban lśni smukły. Spiel, spopiel, niech płonie spod...

Rżące hieny ??
Tytanie, muzyczny żar, aż do zatracenia oddany,

ale niektóre sformułowania (podkreślone) mnie uwierają.
Co nie znaczy, że masz liczyć się z moją obserwacją.

[pallas]

Pianiście pewnie też uwierają. W szczególności, gdy gra.
A mogę wiedzieć dlaczego uwierają.

[eka]

Inwersja (wychylający), nietrafiony neologizm (spiel), tłuką.

[pallas]

Spiel to nie neologizm tylko grać z Niemieckiego eka.

wariaci zza węgła się wychylający.

Nie wiem, ale dla mnie lepiej to tak brzmi.
wariaci wychylający się zza węgła - to dla mnie dziwnie brzmi.

Dzięki eka:)

[ELKA]

Piotrek, podoba mi się całokształt...wariacje klawiszy, od razu zobaczyłam Chopina i moją córkę, kiedy uczyła się grać, do bólu głowy...

W Twoim wierszu płynie muzyka i to jest najlepsze.

Pozdrawiam raz jeszcze.elka.