Ten wiersz jest opowieścią o rozmowie matki z dzieckiem.
Rzadko w takim przypadku występuje rytmika. Tu odstępstwa od rytmu nie wadzą, raczej nadają kolorytu. Może tylko taka, kulejąca rytmika umiejscawia wiersz bliżej wolnych, niż tradycyjnych, ale to jedyne zastrzeżenie.
Podoba mi się wiersz, Krabie.
A jak go czytałem to mi się przypomniało coś takiego.
W poniedziałek rano
Kosił ojciec siano,
kosił ojciec, kosił ja,
kosiliśmy obydwa.
A we wtorek rano
Grabił ojciec siano,
Grabił ojciec, grabił ja,
Grabiliśmy obydwa.
A we środę rano
Suszył ojciec siano,
Suszył ojciec, suszył ja,
Suszyliśmy obydwa.
A we czwartek rano
Zwoził ojciec siano,
Zwoził ojciec, zwoził ja,
Zwoziliśmy obydwa.
A zaś w piątek rano
Sprzedał ojciec siano,
Sprzedał ojciec, sprzedał ja,
Sprzedaliśmy obydwa.
A w sobotę rano
Przepił ojciec siano,
Przepił ojciec, przepił ja,
Przepiliśmy obydwa.
A niedzielę z rana
Już nie było siana,
Płakał ojciec, płakał ja,
Płakaliśmy obydwa.
Niby bez związku ale...


