świętojański chleb

[Miladora]

Ładnie to wyszperałeś, przyznaję.
Bo mnie nie udało się znaleźć w Słowniku Wyrazów Zapomnianych.
Więc masz rację, że taki wyraz istniał, a ja, mimo że nie bardzo mi się podoba brzmienie, jakoś może się przyzwyczaję, skoro słowo to owiane jest tchnieniem szacownej tradycji. Bo cenię tradycję.
Tylko że Ty lubisz się bawić w kotka i myszkę, zamiast od razu podać źródłosłów.

[Sokratex]

Tylko że Ty lubisz się bawić w kotka i myszkę, zamiast od razu podać źródłosłów.

Nie bawię się, po prostu znam te słowo z dzieciństwa. Słyszałem je często, kiedy jeździłem na wakacje do ciotki ze wsi pod Płockiem.
Dziś zapewne i tam słownictwo się zmieniło, nie tylko samochody zastąpiły wozy.

Dla lepszego zilustrowania umieściłem właśnie (na tym dziale) sonet, upamiętniający tamte nastroje
i wiersz biały ("nie pamiętam swojego imienia") mówiący między innymi o takim zapominaniu słów ("owadów poezji").

Dziękuję pięknie za Twoje i Innych uwagi donośnie momotania (fakt, że też nieźle na ten temat momotałem
i pozdrawiam.

Dodano -- 01 gru 2011, 14:08 --

Nie bawię się, po prostu znam te słowo z dzieciństwa

Niejasno się wyraziłem: chodzi o to, że momotanie wydawało mi się samemu naturalne.
Dopiero Wasze uwagi skłoniły mnie do ewentualnej weryfikacji własnego zasobu słów (w końcu każdy ma swój - inny)
i szukania znaczenia "momotać" także w słownikach (poza sobą).

[Gloinnen]

Zwracam honor, jeśli chodzi o "momotanie". Wydawało mi się, że to neologizm - myliłam się.

Natomiast kwestia, czy dobrze brzmi w wierszu - to już chyba problem osobistego odbioru. Moje ucho tego nie kupuje, choć może słoń mi nadepnął...

Pozdrawiam jeszcze raz.



Glo.

[Sokratex]

Natomiast kwestia, czy dobrze brzmi w wierszu - to już chyba problem osobistego odbioru. Moje ucho tego nie kupuje, choć może słoń mi nadepnął...

W takim razie jeszcze raz podaję link:

http://www.youtube.com/watch?v=opce5N6a9K8

Słuchając powtarzaj raz głośniej, raz ciszej, to na chwilę przerywając: razem ze świerszczem
pomomotam pomomotam pomomotam... pomomotam... pomomotam pomomotam sobie...

Nie bez powodu powstawały takie dźwiękonaśladowcze słowa. Podobnie dopiero co odkryte przy okazji mumlać:
muuuuuumlać, czyli przeżuwać - zapewne od krowy memlącej trawę.

Pozdrawiam.

[Miladora]

Zlituj się, Sokratesku - teraz mówimy o osobistym odbiorze.
De gustibus i tak dalej...
Nie mamlaj już tego momotania.