Liryczne skutki nadużywania samogonu ;)

[Gloinnen]

Na szybach pyłem ametystowym
noc się skropliła.
Deszcz niczym bimber strzelił do głowy.
Właśnie ta chwila -
myśli kosmate wpuszcza przez okno;
sen nic nie pomógł.
Wirując z wiatrem, mkną pod nieboskłon
globy bez domów.
Co tu się dzieje? – zaraz zobaczysz.
W górę kurtyna!
Spójrz - oto wena wkłada pstrokaty
Strój arlekina.
Ironia z chandrą tańczą w duecie,
trzeszczy latarnia;
cholera wzięła marną orkiestrę
I didaskalia.

***
Aż w półmrok cisza wdarła się - wreszcie
koniec zabawy.
Czas witać ranek mokrym falsetem
w pustej sypialni.


____________________
Glo.

[e_14scie]

Czas witać ranek mokrym falsetem
w pustej sypialni.

[Miladora]

Biorę. Lubię taki rytm.
A liryczne skutki nadużywania samogonu nie są mi niestety obce.

Ale żeby nie było, że Cię oszczędzam, to szczypta czepialstwa:
Jedziesz po bandzie i to z temperamentem, a potem nieco skacowana pointa. Hmm...
Nie dodałabyś jej jakiegoś smaczku jeszcze?

Aż w półmrok cisza wdarła się echem,
wszystko do bani.
Czas witać ranek mokrym falsetem
w pustej sypialni.

Czy jakośtak...

Dobrego

[Leon Gutner]

Jak lirycznie to mogą być nawet skutki .
I pusty pokój
Fajne

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

no, to luuuu - na całość...I w tej sytuacji - pusta sypialnia to nie tak źle, gorzej by było, gdyby się w tej sypaialni znalazł jeszcze ktoś, na czyj widok - tylko znów się upić...


Spodobał mi się wiersz, Glo...


Pozdrawiam ciepło
Ewa

[skaranie boskie]

Miałem już okazję czytać ten wiersz.
Chyba po nim zasłynęłaś bimberkiem.
Rzeczywiście samogon bywa bogaty w następstwa.
I jedno wiem - nie rozwiązuje problemów.

Mleko też.


Pozdrawiam

[Liliana]

Świetny tytuł, Glo!
Myślę jednak, że liryczne to są one raczej w czasie spożywania, później z reguły okazują się całkiem innymi.
Ale poratować się bimberkiem czasem można, wszystko dla ludzi.