café au lait

[Miladora]

zaczynam dzień poranną kawą
na czarnej tafli smuga bieli
sięgam po słowa na pościeli
jakie się dziś zapewne zdarzą

uciekam dłonią w kromkę chleba
w szybę już stuka czas naprędce
próbuję złapać sens na wędkę
ale nie spływa skąd potrzeba

znów parę spraw się plącze przy mnie
niezałatwionych aż po krańce
kawa paruje w filiżance
połykam słowa kawą płynne

wtopiona w życie gestem ręki
widokiem z okna na ogrody
codzienne znów zaczynam schody
niezmienne łowiąc wokół dźwięki

[Malwina]

Milu! Nigdy nie pisałam w ten sposób, ciekawy układ rymów, muszę kiedyś spróbować.Rozumiem, że spokojnie zaczynasz dzień, zgodnie z odwieczną własną tradycją.Nic nie jest w stanie Cię zaskoczyć.Pozdrawiam z bliska

[Miladora]

Dzięki, Malwinko.
To nie jest jakiś nieznany układ rymów. Ja go lubię, bo ma swój wdzięk. Spróbuj się też pobawić w ten sposób.
Czasem wiersz ciekawiej brzmi w takiej formie.
A od kawy faktycznie zaczynam dzień...

Dobrego

[e_14scie]

też się czasem bawiłam w abba
podoba mi się

sięgam po słowa na pościeli

uciekam dłonią w kromkę chleba

i całość na

[Leon Gutner]

Jest to jakiś sposób na życie
I oczywiście solidny temat na wiersze .

Lubię taką formę .

Z uszanowaniem L.G.

[Miladora]

No to Bóg zapłać, kochani - Listeczku i Leonku.
Dobrze jest zacząć dzień od kawy i wiersza. I uśmiechu...

Dobrego

[e_14scie]

poranną kawą dzień zaczynam
jakaż upojna to godzina
te same kubki które znam
a w nich niezmienne trala la

[Miladora]

poranną kawą dzień zaczynam
jakaż upojna to godzina
te same kubki które znam
a w nich niezmienne smak ten sam

i obok mnie niezmiennie ty
ta sama kawa wspólne dni

Listeczku

[e_14scie]

choć mży się czasem inny kubek
i płyn ciemniejszy z innych rąk
choć nie powinno bo to błąd
mógłby poparzyć świeższy strumień

[Miladora]

i mógłby zabrać w jakąś toń
gdzie zamiast kawy tylko łzy
więc lepiej że to będziesz ty
kubek ten sam - ta sama dłoń