Pieski zmierzch

[skaranie boskie]

Pieski zmierzch


Wieczór u stóp Akropolu.
Muzy w nazbyt skąpym stroju.

Staccato upalnej nocy
bosymi stopami kroczy.


W brudnym barze stary Harry
drzemie wbity w fotel stary,
zaś przed barem psie ogony
tańczą Zorbę, jak demony.

Dzień za dniem, w uśpionym rytmie -
czasem w zębach piasek zgrzytnie,
a przedsmakiem piekła dudni
tutaj nawet woda w studni.


Wieczór u stóp Akropolu.
Marzenia nie dają spokoju.

Czas zatrzymać limuzynę -
wino leje się rubinem…


Wieczór nadszedł z wielką pompą,
w morzu się syreny kąpią,
a na brzegu, prosto z dzbana,
z chłodnym piwem płynie piana.
Wiatr przemyka zaułkami,
jakby miał tu wszystko za nic -
od gorącej, nocnej bryzy
nie doczekasz się siurpryzy.


Ranek się słońcem oznajmił
pod Akropolu stopami.
Już ruszył wóz Apollina,
a na nim piękna dziewczyna…


Czas odwiedzić znów bar stary,
w którym drzemie stary Harry,
gdzie od rana psie ogony
tańczą Zorbę, jak demony.

Nowy dzień w upalnym rytmie -
czasem wyobraźnia zgrzytnie
i przedsmakiem znów zadudni
mętna woda w ciepłej studni.


Aspropirgos (GR)
30 czerwiec 2001/popr. 24 luty 2013

skaranie boskie

[Leon Gutner]

Stare i to można wyczytać z wiersza wprost - bo niczego nie ukrywa .
Stare ale jakże urokliwe i jakże twoje .
Ech żeby tak wszystkie starocia tak wyglądały u Leona .

Jak nic trzeba by do tego gitary

Z przyjemnością L.G.

[iTuiTam]

Się uśmiechnęłam i sugerowałabym bohaterom ze starego, brudnego baru, posprzątać, wyczyścić to i owo

Miejsce powstania historyjki, ciekawe, niewielkie miasto i patrzcie państwo, jakie bogate.

[Ewa Włodek]

no, no, nieźle musiało tego wina u Harrego popłynąś, skoro i kąpiące się syreny, i skąpo odziane muzy...Jest gorący nastrój, bez dwu zdań...


serdeczność posyłam...
Ewa

[skaranie boskie]

Stare ale jakże urokliwe i jakże twoje .

Z drugim przymiotnikiem się godzę.
Z pierwszym - ...też.
Dzięki Leonie, żeś zajrzał i wyczytał wprost.

Się uśmiechnęłam

To naprawdę cieszy

sugerowałabym bohaterom ze starego, brudnego baru, posprzątać, wyczyścić to i owo

Absolutnie nie. W pewnych rejonach świata brud świadczy o tym, że w knajpie jest dobre żarcie i jest często odwiedzana. W Hiszpanii, na przykład, albo w południowej Francji i lokalnie w Paryżu panuje (raczej panował, bo zakaz palenia w lokalach to popsuł) zwyczaj rzucania niedopałków na podłogę. Nie sprzątało się tego za często, taka bowiem zaśmiecona podłoga, świadczyła właśnie o popularności lokalu. W Grecji brud jest wszędobylski. W całym kraju są tylko dwa śmietniki. Jeden po prawej stronie drogi, drugi po lewej. I ten ich brud właśnie zaświadcza o bywaniu gości. Oczywiście nie należy brudu kojarzyć z ociekającym jakimś zastygłym tłuszczem kontuaru, umorusanych kelnerów, poplamionych obrusów. To inny, taki przyjazny brud.

nieźle musiało tego wina u Harrego popłynąś

Popłynęło, Ewo, popłynęło.
Kilka lat się tam zatrzymywałem, nie sposób chyba zliczyć tych hektolitrów.



Dziękuję wszystkim za odwiedziny w barze u starego Harry'ego i przyjazne spojrzenie na odświeżone wspomnienia z małpich włóczęg.

[jacek placek]

Oj chyba dobrze było pod tym akropolem skaranie. Jak czytałem to jakbym tam był. A placek to nawet się w tych muzach zachwycił. Takie mu się ciemnookie Greczynki wymarzyły, aż go musiałem uspokajać, bo rwał się zaraz jechać. Udało się bo go trochę tymi psami nastraszyłem. Fajny wiersz.

[skaranie boskie]

Trzeba go było puścić, Jacku.
Może przywiózłby jakiś wiersz za powrotem?
Dziękuję za zainteresowanie.
I za Muzy!

[Miladora]

Wieczór u stóp Akropolu.
Marzenia nie dają spokoju.

Jeżeli jeszcze pierwsze przełamanie rytmu nie gryzło, to to jednak haczy wyraźnie, Skarańku.

Ranek się słońcem oznajmił
pod Akropolu stopami.
Już ruszył wóz Apollina,
a na nim piękna dziewczyna…

Ta zwrotka mało udana.

Czas odwiedzić znów bar stary,
w którym drzemie stary Harry,

Ale w sumie jest tempo i całkiem niezły klimat.

Miłego

[nienażarty]

jeśli się nie mylę czytałeś to na spotkaniu w Sudetach w Ogrodzie
już wtedy pomyślałem że pewno chodziłeś tam gdzie i ja za młodu - po błoniach Jasnej Góry
i rymy zbierałeś, ale jeśli to piosenka to i może być

pozdrawiam

chociaż czytając np wiersze Kajki to kto wie

[skaranie boskie]

Mila, rytm jest przełamywany dość regularnie w tym wierszu, można więc założyć, że jest to manewr celowy. O jakości nie dyskutuję, bo staroć to jest, nieci=o tylko, na potrzeby publikacji podrasowana. Uwierz na słowo, że oryginał był dużo gorszy.
Niemniej dziękuję za wskazówki. wykorzystam w przyszłości.


Nienażarty, zapewne czytałem, choć to był zupełnie inny wiersz, z którego postanowiłem zrobić dwa, a może i trzy odmienne. Miło jednak, że pamiętasz...
tylko przyznaj, że to nie wiersz, a pogoda Ci te Sudety przypomniała.