dalekobieżne

[eka]

anomalie rzucają za tory
otwieram dłoń - krwawiące szkło
a ty...
zdziwiony strugami danych

zamykasz w swojej

[alchemik]

Tory zwykle, optycznie wygladają na dalekozbieżne.
Ot, ta ułuda pespektywy, anomalia postrzegania. Stąd te nieporozumienia informacyjne.
Czy cyrograf podpisany krwią rzeczywiście ma wartość kosmiczną?

[Gorgiasz]

Bardzo ładne. Krąg się zamknął i dopełnił.

[Lucile]

Ewo,
ja za Gorgiaszem - bardzo ładna miniaturka.

Krąg się zamknął i dopełnił.

To tekst - przede wszystkim - o naszych ludzkich, bolesnych, rozczarowujących
- in genere prorsus - złudzeniach,
że bywają zbieżne ze zjawiskami z zakresu zjawisk optycznych,
no cóż,
jesteśmy tylko jednym z niewielkich fragmentów (i to nie najważniejszym) układanki świata.

Środowe serdeczności zechciej przyjąć od
Lu.

[eka]

Tory zwykle, optycznie wygladają na dalekozbieżne.
Ot, ta ułuda pespektywy, anomalia postrzegania. Stąd te nieporozumienia informacyjne.
Czy cyrograf podpisany krwią rzeczywiście ma wartość kosmiczną?

Zbieżne?
Tu chodziło mi o zderzenie dwóch dalekobieżnych składów. Wypadek wyrzucił z torów.
Anomalie się chyba przyciągają i wg mnie nie ma to żadnego związku z cyrografem, ale autor rzuca, czytelnik po swojemu kule nosi.
Dzięki, Jerzy.


Lucile, Gorgiaszu.... bardzo jesteście mili.

[bartosia]

Czytam jak o czyms niesamowitym, niezwyklym, z zakresu spirytualizmu.
Masle - swietne.
Pytam - o czym?

Czytam komentarze.
Olsnienie.

[eka]

: )

Pytam - o czym?

O rozumieniu.
To niełatwe.

Dzięki za czytanie i słowa.

[alchemik]

Napisałaś, Ewo, katastroficzną miniaturę, a ja nie chciałem jej w ten sposób odczytywać.
Twój obraz jest jak najbardziej metaforyczny i realistyczny zarazem, przejmujący. Jest o przypadku, o sytuacji i o decyzjach, które tej sytuacji nie przewidywały. Jest o punkcie w czasie w którym spotykają sie dalekobieżne i dalekobieżni, być może w chwili ostatniej, intymnej chwili nagłej śmierci.
Wciąż będę to nazywał dalekozbieżnością. Może nie torów kolejowych, ale losów pędzących na siebie nawzajem. Kto nosi kule? A kosmicznym cyrografem są bilety na ten pociąg.

[eka]

Tory i wrzucenie z nich za sprawą dalekobieżnych anomalii - to próba metafory tego, co nazwałeś dalekozbieżnością losów pędzących na siebie nawzajem, świetne określenie!
Bilet - życie, ot.
Czy czymś za ten bilet płacimy?
I komu?
Bardzo lubię Twoje myśli w komentarzach, zawsze inspirują.
------------------------------------------------------------------------------------
Wiesz, wydawało mi się, że te wersy są optymistyczne.