Pssst...

[MARCEPAN]

Moja koleżanka przespała się z koleżanką swojej koleżanki. Właściwie to sypia z nią regularnie, bo stwierdziła, że mężczyźni jej nie pociągają Z trwogą słucha cytatów z "Biblii" i wywodów na temat jałowości homoseksualnych związków. Ma piękne, okrągłe piersi i martwi się, że zbrzydła jej pupa. Spogląda w lustro i szuka oznak choroby, o której mówią niektórzy politycy. Dotyka twarzy odbitej w lustrze, na zaparowanym szkle maluje serce, a w nim imię. Agnieszka.
- Czyż jest jakaś różnica, gdyby w tym romantycznym symbolu napisać imię; "Karol"? Albo; "Andrzej"? - pyta siebie samą i układa włosy. Mokre, bo musiała wziąć kąpiel.
Płakała.
Płakała, bo ojciec nie chce jej już znać. A przecież uczył ją jeździć na rowerku, zabierał z przedszkola i pokazywał, które grzyby może w lesie zbierać bez obaw i jak udusić je z cebulką i śmietaną Płakała, bo człowiek w telewizji brzydko o niej mówił. Nawet jej nie zna, nigdy jej nie widział, a ona się go boi. Boi się jego słów, wykrzywionej twarzy, podniesionego głosu i agresywnych gestów.
- Jest zero - jedynkowy - mówi do mnie. - Ten facet z telewizji jest zero - jedynkowy.
- Co to znaczy? - pytam.
- Świat dla niego jest czarno - biały. Prosty. Zwykły. Żal mi go, bo nie widzi innych kolorów.
Moja koleżanka chowa twarz, boi się starych znajomych ze szkoły i pyta o koszt biletu do Anglii. Dla dwóch osób, dla dwóch kobiet, które patrzą na siebie z miłością.
One mieszkają w jednym łóżku, pod jednym dachem, a mi to nie przeszkadza.
Pssst... Na pamięć o mych dzielnych przodkach - wybaczcie, ale chyba nie jestem prawdziwym patriotą.

[Ewa Włodek]

jest problem i jest opowiadanie o problemie. A właściwie - o dwu problemach: jeden ma bohaterka, która jest "inna" - i nie ważne, czy z racji orientacji seksualnej, czy z powodu niepełnosprawności, koloru skóry, i tak dalej - i przez to nieakceptowana w społeczeństwie, a nawet tępiona i odsuwana na margines, a właściwie - wyrzucana poza nawias.
I drugi problem - bohater: ponieważ "inność" mu nie przeszkadza, już zastanawia się, czy aby przez to nienegatywne podejście do niej nie stanie się - "inny"? i Bedzie miec takie same problemy, jak bohaterka?
Mnie się spodobało...


ale:

A przecież uczył jeździć ją na rowerku

a przecież uczył ją jeździć na rowerku - tak jest poprawnie

ale chyba nie jestem prawdziwym patriotom

czy ta końcówka "om" - to celowo, z leceważeniem dla pewnego rodzaju postaw? Czy powinno być "patriotą?"

pozdrawiam ciepło...
Ewa

[MARCEPAN]

Upsss.... ale babola strzeliłem Nie, nie było to celowym zamysłem, już poprawiam na "patriotą". Dzięki za wgląd i wgłębienie się w problem (problemy). Cóż, w trudnym kraju przyszło nam żyć. Wskazane błędy poprawiłem.

[Bonifacio Sieczepia]

Ciekawie - męski narrator pozytywnie o podmiotach lesbijskich. Tak trzymać. Odwrotnie także.
Przedostatnie zdanie - proponuję zrezygnować z "one", oraz "a", no i wstawić "mnie" zamiast "mi".
W ostatnim dobrze byłoby zrezygnować z "Pssst..." a przynajmniej z wielokropku.
Puenta - zdecydowanie na tak.

[Miladora]

Marcyś - czyś Ty to na kolanie pisał?
Nie skacz po czasach:
- pyta siebie samą i układa włosy. Mokre, bo musiała wziąć kąpiel.
Płakała. - Płacze.
Płakała, bo ojciec - Płacze, bo ojciec...
- Płakała, bo człowiek w telewizji - Płacze, bo człowiek...

- cebulką i śmietaną(.) Płakała, bo człowiek

- Jest zero - jedynkowy - mówi do mnie. - Ten facet z telewizji jest zero - jedynkowy. - zero-jedynkowy

- czarno - biały. - czarno-biały

- a mi to nie przeszkadza. - mnie to nie przeszkadza

- Na pamięć o mych dzielnych przodkach - o moich

Jest sens i jest pointa, tylko (błagam) przejrzyj zawsze tekst przed publikacją, bo gdy pierwszy raz przeczytałam, to mi ręce opadły. Na szczęście coś już zdążyłeś poprawić.

[Patka]

Podoba mi się i to bardzo. Błędy są, owszem, i to takie najgłupsze, typu brak kropki, które można wyeliminować po ponownym przejrzeniu tekstu (a tekst krótki, więc nie będzie problemu). Podoba mi się, że tekst napisany jest prostym językiem.

Ma piękne, okrągłe piersi i martwi się, że zbrzydła jej pupa

To zdanie mnie urzekło. Naprawdę.

Bałam się podczas czytania, że spieprzysz ten tekst głupią końcówką, na szczęście tak nie było.

"Biblii"

Nie wiem, czy ten cudzysłów jest tu potrzebny, tzn nigdy wcześniej nie spotkałam się z zapisem z cudzysłowem.

imię; "Karol"? Albo; "Andrzej"?

Bardziej by pasowały dwukropki zamiast średników. A nawet bez znaku byłoby dobrze. Tak myślę.

[MARCEPAN]

Bonifacio Sieczepia - dzięki za miłe słowo i że jednak Sienieczepiasz

Patko - cieszę się, że się podobało.

Miladoro - ja od pewnego czasu wszystko robię na kolanie Szkoda, że to widać. Nawet na tak krótki tekst brakło mi czasu, ale obiecuję poprawę. Następnym razem nie wkleję dopóki nie przeczytam naście razy. Dzięki za mobilizację.