in vitro

[Gloinnen]

Właśnie z dzisiejszej prasy dowiedziałam się, że polskie państwo zamierza refundować zabiegi in vitro.
Pomijam w tej chwili wszelkie wątpliwości natury etycznej, związane z metodą in vitro. Bulwersujący jest dla mnie natomiast fakt, że nasze państwo bawi się we wspaniałomyślnego dobroczyńcę, podczas gdy w skali ogólnopolskiej brakuje środków na leczenie naprawdę poważnych chorób, nierzadko zagrażających życiu. W wielu miejscach w kraju nie przyjmuje się do szpitali pacjentów z nowotworami, gdyż nie ma na to pieniędzy (pokończyły się kontrakty). Przykłady można mnożyć, każdy, kto miał zresztą do czynienia z państwową służbą zdrowia, wie doskonale, jaka jest jej kondycja. W obliczu tego propozycja, aby refundować luksusowe, kosztowne zabiegi, które przecież nie służą ratowaniu życia, jest skandalicznym chwytem propagandowym.

Glo.

[Sede Vacante]

Popieram sprzeciw.
Co do samej metody, jej etyki - mam jeszcze mieszane uczucia, ale skłaniam się ku stwierdzeniu, że humanitarna nie jest. Życie - tak. Ale nie za wszelką cenę ( odrzucone zarodki). Co do pieniędzy na leczenie - czysty fakt. Dzieci, które już się urodziły umierają, bo nie ma pieniędzy na leczenie. Operacje, refundacje, pobyty w szpitalu itp.
No i jeszcze jedno. Policzył ktoś dzieci z domu dziecka? Wiem. Każda matka chce mieć dziecko z swojego łona. Ale jednak chyba dziecko nie jest "breloczykiem do kluczy". Więź i matczyna miłość to jedno. Ale jeśli już jakaś para nie może mieć dzieci swoich - czy "cudze" nie są dziećmi godnymi miłości? Dlaczego mamy kochać tylko swoje dzieci, a te z domu dziecka nieraz przez całe życie nie zaznają miłości?
Zamiast in vitro, propagowanie adopcji, ułatwianie jej i finansowanie początkowego wychowania dzieci z domu dziecka - na zachętę.
Nie chce się rozpisywać, bo w sumie wszystko napisałem, a nie chcę "przegadywać".
Ale w stanie, gdy domy dziecka pękają w szwach, dzieci w szpitalach umierają, moim zdaniem in vitro to liberalna głupota.

[Alek Osiński]

Ja akurat popieram ten pomysł, to znaczy refinansowania in vitro. Samo in vitro, nie jest może do końca jednoznaczne etycznie, jednakże pozostaje jednak działaniem "dla życia", a nie przeciwko niemu jak np. aborcja.

Jest oczywiście, trochę mrożąca krew w żyłach, kwestia zamrożonych i niszczonych później zarodków, a także bardziej ogólna kwestia, działania wbrew naturze, która też nie jest całkowicie bez znaczenia. Gdyż in vitro to przecież w pewien sposób próba przechytrzenia natury, która poprzez uczynienie kogoś bezpłodnym,chce wyeliminowac jakąś pulę genów z obiegu. Natura jest "mądra", ja jej przynajmniej wierzę, stąd moja wątpliwośc.

Jednak z drugiej strony patrząc - ludzie są na tyle wyniszczeni cywilizacyjnie, uszkodzeni genetycznie, że coraz trudniej przebiegają naturalne procesy, w tym rozmnażania. Znajoma położna opowiadała mi ostatnio, że w tej chwili właściwie tylko jeden poród na pięc jest normalny, reszta to mniej lub bardziej "patologia ciąży", i to raczej będzie narastac, podobnie jak bezpłodnośc. W przyszłości byc może ludziew wcale nie będą w stanie rozmnażac się bez medycznych wspomagaczy. W ten sposób, odrzucając je skazywaliby się na samozagładę, a to jest wbrew instynktowi samozachowawczemu, stąd działania w tym kierunku są raczej nieuniknione.


Skoro więc sam kierunek jest nieunikniony, nie widzę powodu, żeby możliwośc in vitro była rezerwowana jedynie dla zamożnych ludzi, sam zabieg kosztuje bodajże kilkanaście tysięcy i bez refundacji, niewielu byłoby na to stac, to byłaby pewnego rodzaju niesprawiedliwośc społeczna.

Nie jest prawdą, że w związku z tym zabraknie pieniędzy na leczenie innych chorób. Z tym są cały czas problemy, co rusz wybucha jakaś afera w związku z tym, że nagle jakaś groźna choroba nie jest leczona, ale nie wynika to z braku pieniędzy, ale z bezwładu rozbuchanej biurokratycznej machiny, której natura jest w rzeczywistości nieludzka. Do tego dochodzi ignorancja, lenistwo i często urzędnicza zła wola, co napędza problemy. W rzeczywistości w systemie jest dużo pieniędzy, które nie potrafią byc wykorzystane, są przeżerane lub marnotrawione przez chory system administracyjnej czapy NFZ i "publicznej" sfery służby zdrowia.

To, że sie nie będzie refinansowac in vitro nie uleczy tego systemu w żaden sposób. Ten argument zupełnie nie trafia mi do przekonania. Wiem, że dużo szlachetniej w sytuacji potrzeb rodzicielskich, byłoby wziąc np. na wychowanie dziecko z domu dziecka. Jednak to jednak już chyba kwestia wolnej woli, nie można nikogo zmusic do miłości i troski. To musi wypływac naturalnie z człowieka, bo inaczej skutki są opłakane. Znam nieestety przypadki dzieci z domu dziecka, dla których dużo lepiej byłoby jednak gdyby tam zostały.

[e_14scie]

nie widzę powodu, żeby możliwośc in vitro była rezerwowana jedynie dla zamożnych ludzi, sam zabieg kosztuje bodajże kilkanaście tysięcy i bez refundacji, niewielu byłoby na to stac,

idąc tym tokiem rozumowania, nie widzę powodu, by z naszych środków, czerpać te kilkanaście tysięcy za jeden zabieg. Niby skąd mają się nagle wziąć? Czemu stało się nagminne, by zwracać się o pomoc dla ciężko chorego dziecka w mediach, bo inaczej nasz system pozwoli mu umrzeć? Zgadza się na to i w niczym nie przeszkadza, by powoływać do życia kolejne (którym na marginesie nie pomoże w wypadku zagrożenia życia) zamiast skupić się na już narodzonych.
Inna sprawa, że nigdy nie słyszałam, by zwracano się o pomoc dla osoby dorosłej/starszej, jakby takie życie, nie liczyło sie kompletnie. Niech zdychają, a co! Nażyli się i starczy, a w ich miejsce pojawią sie za naszą kasę dzieci z próbówek.

Nie jest prawdą, że w związku z tym zabraknie pieniędzy na leczenie innych chorób.

Nie przybędzie, także.
Dwa plus dwa, daje cztery i nie chce być inaczej.

To musi wypływac naturalnie z człowieka, bo inaczej skutki są opłakane. Znam nieestety przypadki dzieci z domu dziecka, dla których dużo lepiej byłoby jednak gdyby tam zostały.

Powołujesz się na przypadki ekstremalne, których nie brakuje nigdzie.

[iskierka]

Moim zdaniem in vitro to coś co daje szansę osobą, które nie mogą mieć swoich własnych dzieci i jest dobre dla tych małżeństw. A z drugiej strony małżeństwa poddają się in vitro które mogą mieć własne dzieci, ale boją się bólu i to jest złe

[Gloinnen]

osobą

osobom

małżeństwa poddają się in vitro które mogą mieć własne dzieci, ale boją się bólu

Wielką siłą głupców jest to, że nie boją się mówić głupstw.
/B. Shaw.

[iskierka]

osobom

sorki za pomyłkę. To prawda, wiem, że to głupota,
ale tak kiedyś słyszałam, że boją się, obawiają się bólu

[Sede Vacante]

że boją się, obawiają się bólu

Ale o jaki ból chodzi?
Bo bez względu na to, czy poczęcie jest naturalne, czy "in vitro" - poród odbywa się w ten sam sposób.
Chyba, że chodzi o ból związany z uprawianiem seksu? No bo w przypadku "in vitro" , fakt - stosunek nie jest potrzebny do zapłodnienia. Ale poza tym, sam poród odbywa się z tego co wiem w ten sam sposób. Możesz sprecyzować?

[iskierka]

Mi chodziło o kontakt cielesny z daną osobą dobrze rozumujesz Sede
chodzi o ten pierwszy raz czyli sex
dużo osób się tego obawia i dlatego wolą tę metodę

[Sede Vacante]

Ok, choć dla mnie rzeczywiście głupie.
Ktoś uważa, że dorósł do bycia matką, a boi się seksu z partnerem.
To jak sobie poradzi z wychowaniem maleństwa? To dopiero "hardkor". Poza tym, to totalna fanaberia moim zdaniem. Seks i ból? Strach przed bólem współżycia w obliczu świadomości bycia gotowym na rodzicielstwo? Jakieś podstarzałe dziewice, czy co?
Wiem, że to nie twój pogląd, nie oceniam ciebie. Ale te osoby, które tak myślą są co najmniej dziwne. A przykład chyba żartem powiedziany, bo osoba, która chce mieć dziecko,a le woli in vitro, bo boi się zbliżenia, to jakaś absurdalna historia.