bladoniebieska linia

[pietrek]

bladoniebieska linia

chłop pisał wiersza
więc przypalił zupę

a baba miast dać mu
tylko sprała dupę

[Gloinnen]

gdy z chłopa łamaga
niech nie lamentuje

bo cóż to za baba
co zup nie gotuje

ma teraz za swoje
głupi stary koń

skoro taką żonę
durak sobie wziął

[pietrek]

o Ty...
no to masz:


dziś ugotuję pyszną zupę
ze świeżych pomidorów
na maśle

dziś pachnieć będzie
w naszych pokojach
śródziemnomorskim światłem

kiedy wieczorem
wrócisz zmęczona
i bardzo głodna

będzie na ciebie
już czekała
zupa zachodzącego słońca

i popłyniemy pod żaglem obrusa
sosnowym stołem jak jachtem

w rejs po łakomstwa archipelagach
na wyspę prześcieradeł

[iskierka]

bitwa na wiersze
fajny wiersz

[Sede Vacante]

Wbrew pozorom ta miniatura może mówić bardzo wiele, od żartobliwych przesłankę poczynając, na obrazach niewrażliwości świata, ślepoty na zło, wojen itp. kończąc na rozmowach o stosunku do galaktyki. dosłownie.
To jest magiczne w miniaturach, że jeszcze bardziej niż "pełnowymiarowa" poezja pozostawiają pole do interpretacji. I nawet te pozornie rubaszne, dowcipne, pół żartem - pół serio i wszystkie inne niby "nisko latające" jaskółki, mogą być księgami znaczeń.
Nie inaczej tutaj.
Dwa światy - zwykła codzienność kontra sztuka...obserwacja, empatia, szacunek do otoczenia...i tu się zaczyna zabawa w mnogość interpretacji.
Nie wiem, czy zamierzeniem autora było roztoczyć przed nami niezliczone ścieżki interpretacji, czy było to absolutnie niezamierzone, ale fakt faktem, otworzył wiele drzwi.

Podsumowując - miniatura niezwykła.
Potencjał na tony.

[skaranie boskie]

no i jak tu
wobec faktów
pozostawić
żartu bieg

kiedy siła
znaczeń wzbiła
tuman biały
niczym śnieg

chyba trzeba
by się nie bać
chochlę zupy
w talerz wlać

skoro baba
gacie wkłada
nie chcąc chłopu
dupy dać

[pietrek]

dzięki skaranie - to bardzo fajnie, że błahostka potrafi wywołać taki odzew