Okno po drugiej stronie ulicy

[misza]

Powolne przebudzenie w znajomym pejzażu
trwało chłodnym półmrokiem nienazwanej pory,
której cień na chodnikach błotem się rozmazał,
odrzuconej przez wszystkich i śmiertelnie chorej.

Od łez albo od potu, zastygał na ustach
posmak soli i gorzki osad niewyspania.
Ślad po śnie wygasając, realny świat muskał
bladym echem kolorów, nie biorąc nic w zamian.

Gałęzie żywopłotu oplecione drutem,
jak ręce rozstrzelanych z wojennych fotosów,
drżały pod zimnym deszczem lecz nie mogły uciec,
poddając się wiatrowi i wyrokom losu.

Zapaliło się światło w oknie naprzeciwko
i przemknął cień kobiety za cienką zasłoną.
Tylko chwila. Tak krótka, jak ulotna bliskość
z człowiekiem w pustym świecie. Z moją nieznajomą.

[Ewa Włodek]

ano, niejaki Karol Marks, zanim popełnił był "Kapitał", napisał kapitalną broszurkę, poświęcona zjawisku alienacji, które miało się stać powszechne, a miało się rozpocząć mniej więcej w połowie XX wieku. Wykrakał, niestety...
Twój wiersz, Miszko, mówi właśnie o tym zjawisku, albo ja coś nadinterpretuję? Bardzo w moim guście...

uśmiechy do Ciebie...
Ewa

[misza]

No to Stary Marks tym razem się nie pomylił,
a Ewa nie pomyliła się - jak zawsze

[Leon Gutner]

Są wiersze które Leona rozwalają .
Ten mnie rozwalił - zastygł . Na ustach . Na duszy .



Z podziwem L.G.

[misza]

Dzięki Leo
Mam jednak nadzieję, że nadal jesteś w jednym kawałku

[Nicol]

piękno obrazu... bo z jakim majstersztykiem nakreślone...

[misza]

Pozdrawiam, Nicol