Stary Harry

[Magnus Awatson]

Stary Harry

Jestem półproduktem
w fabryce starego Harrego
poskładany z nieudanych prób
tyka we mnie wadliwie
serce pospawane
i łeb się zawiesza
między przestrzeniami
przenosi po liniach
wolnego wyboru wał obrotowy
na smar rzucę kilka groszy
bo ładnie skrzypi kazanie

[Gloinnen]

tyka we mnie wadliwie
serce pospawane

Można ten fragment chyba zgrabniej zapisać, zachowując przerzutnię opartą na "wadliwie".

"Serce pospawane wadliwie
tyka we mnie"

Ciekawy obraz, tylko zabrakło mi jakiejś mocnej pointy. Takie mam wrażenie, jakby urywał się w połowie, bez dalszego ciągu. Różne są sposoby kończenia wierszy, ja generalnie wolę wyrazistą, konkretną kodę, konkluzję. Ty poprzestałeś na obrazowym opisie sytuacji, z którego nic nie wynika...

Pozdrawiam,


Glo.

[Arti]

popieram przedmówczynię - jest obraz z którego nic nie wynika
taki tam flesz
i nic więcej...


Pozdro

[Magnus Awatson]

Macie racje jest po pewien obraz ukazujący ciąg pewnego istnienia gdzie drogę wskazują i niosą pewne prądy kierowane niejako przez inne osoby bądź nurty.
Nie ma tu błyskotliwego zakończenia bo to tak jest. Kawałek tego co sobie wyobraziłem

co do mojego szyku przestawnego taką mam manierę taki charakter opisywania

[Arti]

nie no w porzo... dla mnie to poezja offowa, coś co raczej rzadko się spotyka (wiersz bez pointy)
pod tym względem zasługuje na pochwałę

gorzej, że sama "scenka" niezbyt atrakcyjna
może innym razem

[Miladora]

Dla mnie jest w tym sens, pointa też, tylko wykonanie nie za bardzo przekonuje.
Właśnie przez inwersje i brzmienia "poskładany/nieudanych/pospawane/przestrzeniami".

Dobrego, Magnusie