Ty - Tobie - wdzięczny ja.

[Michu]

Wiosna.

Nastroje , wspomnienia, sympatie, plany, nadzieje,
nieokiełzany, niezrozumiały a jakże wspaniały miłości czar.
Wszystko to w swoich strofach potrafił zawrzeć człowiek
o niezwykle wrażliwej duszy, który potrafi i kochać i tęsknić.
Jeden z licznych przykładów, który zawsze wiosennym wieczorem,
tworzy u mnie romantyczny wspomnień czar:

***(pijany)

Pijany snem o Tobie,
gdy niebo świtem blednie –
czasem marzenie powie,
żeś chlebem mym powszednim.
Pijany snem o Tobie
majaki nocne tuląc,
wysypiam się na grobie,
trzymając noc oburącz!

O Tobie snem pijany
wykradam przedświt jasny
i pierwszy brzask ze ściany
o noc rozbijam z trzaskiem.
I w snu upojnym widzie
jak w nędznym żądz teatrze –
nie wiedząc nic o wstydzie –
w Twe oczy śmiało patrzę.

Pijany snem o Tobie,
zgubiwszy cztery strony
świat stanie wnet na głowie
bo w śnie mym jest szalony.
Szalony snem potwora,
szalony pożądaniem!
I choć wytrzeźwieć pora –
pijanym niech zostanie!

Autor ; Robert Swoboda.

Dziękuję Robercie już nie wiem po raz który,
za strofy, które tworzą nastroje.
Michał.

[skaranie boskie]

Dziękuję, Michale, za przypomnienie tego wiersza sprzed wieku niemal.
Rzeczywiście wiosenny on, nawet letni. Pamiętam, kiedy powstał.
To było w Italii, przy srogim, bo ponadczerdziestostopniowym upale.
Wypiwszy nieco szukałem w miarę chłodnego miejsca do wytrzeźwienia. Marmurowy grobowiec był idealny. A, że ZNP jest wierszopędny, rankiem napisałem ten - jak twierdzisz, piękny - wiersz.
Jestem Ci naprawdę wdzięczny za przypomnienie tego tekstu. Sam go już zapomniałem.