Ty i ja

[Gloinnen]

Wersja poprawiona

Drę na żywca. Skórę, prześcieradła. Nie wystarcza
opatrunków, toteż księżyc znachor
zasklepia dymną ciszą majak za majakiem.

W niepełnym przebudzeniu
słucham, jak skrzypią czarne młyny czasu
za ścianą. Po to, byś ty mogła spać
bez lęku.

Wygrałaś. Trzydzieści lat temu, jednym tak,
wobec którego dziś nic nie znaczy
moje śmieszne
wszystko.

Twoje nici mocniejsze, tkanina nie do zdarcia,
na zasłony, poszewki, ścierki i ręczniki,
na weselny obrus i koszulę do trumny.

Każda noc coraz bardziej przyprószona siwizną
zbliża was, przywołuje do porządku.
Aż spotkają się w końcu
dwie dłonie. Na razie mają siebie dosyć.

Po mnie zostaną piksele, okruchy komet.
Niewidzialne pójdźki przeniosą je
do snów, gdzie obiecałam się
zjawić. Godzin wciąż ubywa.

On spytał, czy jeszcze.
Już nie. Bądź spokojna.

Oddaję, co wzięłam.
Pora rozdzielić syjamskie cienie
zrośnięte ustami.

A przeklęte młyny nieustannie
warczą.



Ty i ja (stara wersja)

Drę na żywca. Skórę, prześcieradła. Nie wystarcza
opatrunków, toteż księżyc znachor
zasklepia dymną ciszą majak za majakiem.

W niepełnych przebudzeniach
słucham skrzypienia czarnych młynów czasu
za ścianą. Po to, byś ty mogła spać
bez lęku.

Wygrałaś. Trzydzieści lat temu, jednym tak,
wobec którego dziś nic nie znaczy
moje śmieszne
wszystko.

Twoje nici mocniejsze, tkanina nie do zdarcia,
na zasłony, poszewki, ścierki i ręczniki,
na weselny obrus i koszulę do trumny.

Każda noc coraz bardziej przyprószona siwizną
zbliża was, przywołuje do porządku
uświęconego mimochodem. Aż spotkają się w końcu
dwie dłonie, które na razie mają siebie dosyć.

Po mnie zostaną piksele, okruchy komet.
Niewidzialne pójdźki przeniosą je
do snów, w których obiecałam się
zjawić. Godzin wciąż ubywa.

On spytał mnie, czy jeszcze.
Już nie. Bądź spokojna.

Oddaję, co wzięłam.
Pora rozdzielić syjamskie cienie
zrośnięte ustami.

A przeklęte młyny nieustannie
warczą.



____________________
Glo.

[marta zoja]

Drę na żywca. Skórę, prześcieradła. Nie starcza
opatrunków, tylko ciemność zasklepia
majak za majakiem.

Jakie to prawdziwe i mojej rzeczywistości... Dlatego nie śpię... a Ty rozdzierasz mój krzyk z każdym słowem...

[Gloinnen]

Dziękuję serdecznie za pierwszy komentarz.


Bez dwóch zdań - my, kobiety, świetnie się rozumiemy.


Wprowadziłam jeszcze do wiersza kilka drobnych zmian.

Glo.

[marta zoja]

Oddaję, co wzięłam.
Pora rozdzielić syjamskie cienie
zrośnięte ustami.

Jaka jesteś szlachetna, przeprowadzając operacje na swojej duszy...



MZ

[411]

A ja nawet nie wiem, co napisac.
Przejmujacy, dotykajacy wszystkiego, co najwrazliwsze, nieosadzony w czasie, bo ten wciaz trwa - wiersz.

Po mnie zostaną piksele, okruchy komet.
Niewidzialne pójdźki przeniosą je
do snów, w których obiecałam się
zjawić. Godzin wciąż ubywa.

Z tym fragmentem (szczególnie) sie utozsamiam.
Pozwole sobie go zapamietac.


Wybacz, nie bede chwalic, cytowac, sie zachwycac - mam nadzieje, ze wystarczy, gdy napisze: rozumiem.

Stado stad.

[Gloinnen]

Jaka jesteś szlachetna,

Bez przesady, to zwykły instynkt samozachowawczy.

Wybacz, nie bede chwalic, cytowac, sie zachwycac - mam nadzieje, ze wystarczy, gdy napisze: rozumiem.

Stado stad.

mis2.gif

Źródło: http://animacje-i-gify.bloog.pl/kat,306 ... aid=612710

[witek kiejrys]

kończę czytać na piątej cząstce.

w tejże piątej odkładam na bok uświęconego mimochodem

w drugiej, w pierwszym wersie czytam: w niepełnym przebudzeniu

i to mi się podoba!
ale to ja, nie przejmuj się, Glo! wszak każdy bierze tyle, ile zechce.

pozdrawiam serdecznie, witek

[januszek]

Każda noc coraz bardziej przyprószona siwizną
zbliża was,

a tytuł : jest "Ty i ja" [????]
czyżby więc peelka podglądała , podsłuchiwała etc. "co za ścianą" tym bardziej że:

On spytał mnie, czy jeszcze.
Już nie. Bądź spokojna.

uspokaja peelkę , [??? - jeszcze ma szansę u owego sąsiada]
bo pierwsze wersy:

Drę na żywca. Skórę, prześcieradła. Nie wystarcza
opatrunków

nie wróżyły nic dobrego
..
z czasem warkot ucichnie

[lczerwosz]

Niewidzialne pójdźki przeniosą je
do snów, w których obiecałam się
zjawić

No tak, to porozmawiały sobie panie. Niby jednostronnie, ale biorąc pod uwagę moc nici i tkanin... Chociaż to ocena także jednostronna, choć weryfikowalna.

Ciekawe, że nie jest ważne, co myśli ten pośrodku. Od niego zależy, kto pojawi się w snach.

Ja bym nie ruszał tych słów, o których Witek, ale młyn czasu, to bym jakoś zastąpił, choć ważne jest , że młyn miele czas. Zmielił już tyle. Właśnie to jest ważne, choć zobaczymy...
To też weryfikowalne.

[Gloinnen]

w tejże piątej odkładam na bok uświęconego mimochodem

Tu możesz mieć rację, Witku. Sama się zastanawiałam nad tym fragmentem.

w drugiej, w pierwszym wersie czytam: w niepełnym przebudzeniu

Tutaj już będę walczyć. Czasem przychodzi taka noc, gdy budzimy się wielokrotnie. Właściwie to i budzimy się, i nie. Taki dziwny stan zawieszenia między snem a jawą, potem się znowu zasypia i budzi, i tak do rana.
Ale może to tylko ja tak mam?

Januszku - tytuł "Ty i ja", dialog peelki z adresatką, a że jeszcze o Kimś... Bywa.


Leszku - "młyn czasu" - właśnie o to chodzi, o ten czas, zaryzykowałam dopełniaczówkę.
Uważam, ze nie jest przedobrzona.

Ciekawe, że nie jest ważne, co myśli ten pośrodku. Od niego zależy, kto pojawi się w snach.

Ważne. Działania (czy ich brak) są pochodną myśli. Nic się nie dzieje "samo z siebie". A jak się nie dzieje, to też jest wymowne.

Dziękuję Wam za czytanie.


Glo.