Bunt

[Edward Horsztyński]

Młodzi krzyczą, gardła wydzierają.
Starzy patrzą na nich, po głowach się pukają.
Nie pamięta pies, jak wilkiem był.
Nie pamięta, jak napisy na murach rył.

Młodzi się buntują, bo oni wierzą.
Starzy już przegrali, z tego, co mają się cieszą.
Ideały zamienili na telewizor, gazetę, spokój.
W młodych media budzą jedynie niepokój.

Do starych krzyczą: czy nie mamy racji?!
Macie ją, odpowiadają. My jednak opanowaliśmy
Sztukę adaptacji.

[Leon Gutner]

Temat nie Leonowy i zdaje się w dodatku przejął w wierszu inicjatywę .
Wiersz sprawia wrażenie urywanego
Dodatkowo słabe rymy nie dodają mu uroku .

Poczytałem jednak z ciekawością .

Uszanowanie L.G.

[januszek]

My jednak opanowaliśmy
Sztukę adaptacji.

w przyrodzie najlepszym w te gierki jest kameleon, ale czy upodabnianie do otoczenia TO JEST TO
a jak przyjdzie dwóm panom służyć?
to wtedy dopiero bunt się odezwie, ale czy ten właściwy?
bo przeciw komu? czemu?
..
zbyt mało tu odpowiedzi.

[skaranie boskie]

Dobrze, że są pytania.
Zazwyczaj wszystko zaczyna się od pytań, zwłaszcza bunt.
Szkoda, że traktujesz temat ubogą poetyką. Brak środków wyrazu innych niż wyliczanka przeciwieństw i rymy spod pewnej Góry.
Ale nie ma tego złego. Przypomniałeś mi, że kiedyś też popełniłem wiersz o podobnej tematyce.
Kliknij, może Cię zainteresuje.

[Edward Horsztyński]

Zainteresowało. Dzięki

[januszek]

Zainteresowało. Dzięki

czyli może jednak nie bunt a sztuka adaptacji górą

[Dorota Karin]

Świetna puenta! Pozdrawiam