cisza

[marta zoja]

prima
jeszcze nie wierzę
że umarłeś dla mnie
a jeżeli nawet alleluja
mam w głowie zmartwychwstania

niejeden ciężki kamień
odrzuciłam z twego grobu
przyjaźnią grzeszną
zaoranym pięknem

pusty grób pachnie
świeżością niezapominajek
nad strumieniem wybijającym
naszych dwóch źródeł

aprilis
milknę przecież
nie mam prawa
cię kochać

[Alek Osiński]

Fajny pomysł z prima...aprilis, ciekawa też jest kwestia prawa do kochania, którego
żadne prawa nie mają w swojej władzy, a jednak czasem się tłumaczy, trochę
na zasadzie wet za wet; to znaczy ja mam przynajmniej wrażenie, że niektórzy
kocham utożsamiają z chcę żebyś mnie kochał..to na pewno jest doskonałe,
aczkolwiek przecież nie narzuca się nigdy automatycznie...

Pozdrawiam:)

[marta zoja]

Alku dziękuję z komentarz. Chociaż jest zaskakujący dla mnie w swych przemyśleniach. Tak nikogo nie da się pokochać z automatu trzeba się trochę natrudzić. Pozdrawiam MZ

[anastazja]

pusty grób świeżością
pachnie niezapominajek
nad strumieniem wybijającym
naszych dwóch źródeł

Martus, czy aby napewno niezapominajek. Zapisalabym :
pusty grob swiezoscia niezapominajek pachnie

Ale nie jestem pewna tej formy. Wiersz bdb.
Sciskam

[marta zoja]

Anastazjo taki zapis przyszedł z ciszą...

pusty grób pachnie
świeżością niezapominajek
nad strumieniem wybijającym
naszych dwóch źródeł

a może tak lepiej...

Dziękuję

[lczerwosz]

Bardzo ciekawy, zwłaszcza ten humor, może nieco sarkastyczny, ale jednak.

Bym ostrożnie używał słów dwa źródła i strumień wybijające. Czegoś za dużo i robi się nieoryginalne przez to. Podobnie nie pisałbym "cię kochać" ale pozostawił urwane zdanie raczej. Ale to sprawy bardziej rzemieślnicze.

[Napoleon North]

Bardzo ciepły wiersz . Coś dla mnie ...mam teraz taki stan

[marta zoja]

Bardzo ciekawy, zwłaszcza ten humor, może nieco sarkastyczny, ale jednak.
Dziękuję za odkryty humor, chociaż pisząc nie miałam radości w duszy.

Bym ostrożnie używał słów dwa źródła i strumień wybijające. Czegoś za dużo i robi się nieoryginalne przez to. Podobnie nie pisałbym "cię kochać" ale pozostawił urwane zdanie raczej. Ale to sprawy bardziej rzemieślnicze.

W podróży przez życie, dotarłam do strumienie z czasów dzieciństwa, którego woda tworzyła z dwóch wybijających źródeł. Przypominając sobie to zjawisko, odkryłam, że dawno tam nie byłam. Tęsknię do tamtych czasów, gdy wchodziłam w zimną wodę strumienia i gdy brodziłam aż do źródła. Tam zawsze czekało na mnie podwójna natura istnienia, jedno źródło wypływało delikatnym strumieniem, drugie prawie z szybkością wodospadu. Zaczarowany świat poszukiwania dziecka w sobie.
Pozdrawiam i dziękuję za komentarz MZ

Dodano -- 09 kwie 2014, 17:42 --

...mam teraz taki stan
Napoleon North z empatią i współczuciem MZ