Ja kat, ja ofiara

[Edward Horsztyński]

Widzę siebie w niemieckim mundurze
Widzę w pasiastej piżamie
Jestem swoim własnym katem
Z siebie złożę ofiarę

Ja übermensch
Upodlę podczłowieka w sobie
Zgnoję i zabiję
By potem stać się Bogiem

[Leon Gutner]

Tak - zdaje się że nawet poezja może a nawet musi mieć swoją ciemną stronę mocy .

Absolutnie nie przyswajam czegoś utrzymanego w podobnej poetyce .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

Pozwoliłem sobie nanieść maleńką poprawkę.
Zapewne bez problemu ją odnajdziesz.
A poza tym, übermenscha wziąłbym w kursywę.

Interesująca treść, Edwardzie.
Jakby rozdwojenie jaźni, a przecież to tylko pierwiastek boskości.
A może tylko brak?

[lczerwosz]

zdaje się że nawet poezja może a nawet musi mieć swoją ciemną stronę mocy .

No nie trzeba niemieckiego munduru ani odwołań do podludzi, aby dostrzec w głębi siebie wszystkie te pierwiastki. Kata i ofiary. Dobrze widoczne bywa, że się stają w określonych okolicznościach, gdy kontrola samego siebie luzuje, a otoczenie i warunki sprzyjają. Jak to jest, że w do takich prac zawsze się znajdują chętni.
A roli ofiary jakże chętnie stajemy, bez żadnej zachęty. Bezbronni wobec siebie samych.

[Ewa Włodek]

dla mnie - czytelny przekaz: w jednym człowieku - tyleż nieraz bywa dobra, ile - zła. I tyle czasem bywa w człowieku wręcz nienawiści do swojej - słabości? A że wybrałeś ten kostium? Myślę, że jest nam, współczesnym, bliski, bo to co czynił "naród panów" działo się niejako za naszych czasów i dla wszystkich jest jasne. Gdybyś uzył kostiumu z epok wcześniejszych lub z mitologii - mogłoby być inaczej odebrane.
Odbieram pozytywnie - i treść, i formę...

pozdrawiam serdecznie, Ewa

[411]

A poza tym, übermenscha wziąłbym w kursywę.

... i uzyl wielkiej litery.
Jestem za.




Podoba mi sie ta mini-malizna.

Upodlę podczłowieka w sobie
Zgnoję i zabiję
By potem stać się Bogiem

A to szczególnie.

Nie rozumiem tylko uzycia wielkich liter, albo braku znaków interpunkcyjnych. Ale to ja.
Jestem zdecydowanie na tak,
pozdrawiam,
J.