Reakcje egzotermiczne

[Alek Osiński]

Nic o sobie, ani do śmiechu - nie było zamiarem,
również wygrzewanie miejsca, rzeczy
reagowały tylko odwiecznym: przyjmij formę.

Nikt nie będzie czytał śladów, ich brak jest
równie obojętnym pokonywaniem pustki.
Bezwartościowe pomiary: zero-jeden-zero,
jakby można wyrazić skrajności przestałyby
naprawdę wiązać. Wierzysz?

Przecież istniejesz poza, rozrzedzasz się w dobrych
gestach, gęstniejesz w złych. Nagłe przesunięcia płyt
powodują trzęsienie, ale to stan jak ból głowy,
przejdzie – przestaniesz się dąsać.

Co zrobić z rzeczami, które muszą trwać
w oddaniu sprawie? Czerpiesz i rozlewasz,
skoro twoje kroki przy studni. Cieszą
wszelkie chwile. Zapisane w cieple
widać lepiej przez lód,

jeżeli tylko coś może wyniknąć z zapatrzenia.

[januszek]

no właśnie:

Zapisane w cieple
widać lepiej przez lód,

a przez parę obraz jest zamglony, czyżby efekt endotermiczny?

[marta zoja]

Alku napisałeś tak osobiście

Co zrobić z rzeczami, które muszą trwać
w oddaniu sprawie? Czerpiesz i rozlewasz,
skoro twoje kroki przy studni. Cieszą
wszelkie chwile. Zapisane w cieple
widać lepiej przez lód,

jeżeli tylko coś może wyniknąć z zapatrzenia.

Piękny, osobisty, mój obecny stan ducha...

[coobus]

Cieszą
wszelkie chwile. Zapisane w cieple
widać lepiej przez lód,

jeżeli tylko coś może wyniknąć z zapatrzenia.

[Alek Osiński]

a przez parę obraz jest zamglony, czyżby efekt endotermiczny?

chodzi ci o absorbowanie ciepła?

mgła to chyba raczej efekt zetknięcia się przeciwieństw,
ale sama w sobie urokliwa przecież tą nie wymuszoną
woalką - jeśli już musicie, to uwierzcie, zasłony się
podnoszą, a czy w dobrej sprawie - samemu trzeba ocenić;)

Dzięki czytelnikom:)

[pietrek]

[januszek]

mgła to chyba raczej efekt zetknięcia się przeciwieństw,

OK,
ale często mgłę [ja osobiście] utożsamiam z emocjami, które przeszkadzają w ostrości widzenia, wtedy należy poczekać
albo opadną
albo
będzie się miało no niepogodę , tylko który wariant jest reakcją egzotermiczną?

lód jako spojrzenie "chłodnym okiem" z całą pewnością jest stawiałbym na endo...
pozdrawiam

[411]

Dobry, przemyslany, dopracowany wiersz. Takie lubie.



A to podoba mi sie szczególnie, choc wiersz jest równy i trudno powiedziec, ze cos jest wybitne, a cos do bani:

Nikt nie będzie czytał śladów, ich brak jest
równie obojętnym pokonywaniem pustki.
Bezwartościowe pomiary: zero-jeden-zero,
jakby można wyrazić skrajności przestałyby
naprawdę wiązać. Wierzysz?

I to:

Przecież istniejesz poza, rozrzedzasz się w dobrych
gestach, gęstniejesz w złych. Nagłe przesunięcia płyt
powodują trzęsienie

Uklony,
J.

[em_]

Dla mnie również bardzo, bardzo.
Jest, co poczytać.
Pozdrawiam

[eka]

Nic o sobie, ani do śmiechu - nie było zamiarem,
również wygrzewanie miejsca, rzeczy
reagowały tylko odwiecznym: przyjmij formę.

Nikt nie będzie czytał śladów, ich brak jest
równie obojętnym pokonywaniem pustki.
Bezwartościowe pomiary: zero-jeden-zero,
jakby można wyrazić skrajności przestałyby
naprawdę wiązać. Wierzysz?

Przecież istniejesz poza, rozrzedzasz się w dobrych
gestach, gęstniejesz w złych. Nagłe przesunięcia płyt
powodują trzęsienie, ale to stan jak ból głowy,
przejdzie – przestaniesz się dąsać.

Co zrobić z rzeczami, które muszą trwać
w oddaniu sprawie? Czerpiesz i rozlewasz,
skoro twoje kroki przy studni. Cieszą
wszelkie chwile. Zapisane w cieple
widać lepiej przez lód,

jeżeli tylko coś może wyniknąć z zapatrzenia.

Zmuszasz do wysiłku szare komórki, ale to dobrze
Każda strofa jakby niepowiązana z kolejną. Pierwsza zapowiada odcięcie się od egocentryzmu, nie chce być czymś intencjonalnym, pragmatycznym. Próba bezosobowego spojrzenia. Niestety nie udaje się, wszystko żąda formy, rzeczy samej w sobie nie można zobaczyć.

W drugiej pesymizm, pustka której obojętny fakt bycia i niebycia - no tak, to logiczne. Zaskakują finałowe spostrzeżenia podmiotu lirycznego kierowane do adresata, a w nich jakby nadzieja, że różnice między nimi, w sumie wiążą. Zastanawiam się czy nie warto byłoby po słowie "skrajności" dać przecinek.

Trzecia odsłona wiersza "zdradza" przesłanie wiersza, ukonkretnia adresatkę, wskazuje, że potrafi poza skrajności wyjść, a w zasadzie z różnic tworzyć nową jakość ze znakiem dodatnim dla związku.

Ostatnia z odwołaniem do motywu kobiety i studni wreszcie mi zaczyna korelować z tytułem. Reakcje egzotermiczne, to takie przepływy specyficzne, przy oddawaniu ciepła, układy same się chłodzą. Sprzeczność, im więcej dajesz, tym konsekwentniej zanurzasz się w lód.
I to chyba jest aktualny stan termiczny związku, ciepło które widać poprzez taflę lodu, o ile oczywiście jeszcze chce się patrzeć w to, co okala.

Warto było u Ciebie się zatrzymać.
Uczucie poddane intelektualnej "obróbce".