Bądź pod numerem alarmowym

[Malwina]

Nie potrafię dnia zaczynać
i być rześką już od rana,
nocne mary mają władzę,
ciągle chodzę niewyspana.

Cóż, nie mogę żyć bez słońca,
tak niezbędna jest mi zieleń!
Będę nudzić, łkać bez końca,
zrozum mnie, bądź przyjacielem.

Te prognozy przerażają,
strajk podjęły pory roku,
ktoś namieszał dla zabawy,
zniknął błogi święty spokój.

Cierpliwości już brakuje,
ciągle zimno i ponuro,
w telewizji bzdurne filmy,
straszą wojną, czarną dziurą.

Proszę, obudź ciepłym słowem,
zaproś czasem na przechadzkę
i obiecaj złote góry,
wyznaj miłość drobnym maczkiem.

Jeśli mam spokojnie zasnąć,
ucisz proszę złe emocje,
wiem, że zawsze jesteś przy mnie,
gotów dać mi i sto pociech.

[anastazja]

Cóż, nie mogę żyć bez słońca,
tak niezbędna jest mi zieleń!
Będę nudzić, łkać bez końca,
zrozum mnie, bądź przyjacielem.

Mam tak samo Malwinko U nas dalej pada i jest zimno. Wczoraj troszkę uśmiech słońca rozluźnił moje więzy, a dzisiaj i jutro, to samo! Fajniuchny wiersz.

Pozdrawiam

[Malwina]

Wesołych, pogodnych, w dosłownym słowa znaczeniu Świąt Anastazjo

[Pier]

ależ fajne pisanie:) tylko stanowczo pozbawiłbym tego wiersza ostatniej strofy bo: primo odstaje od reszty , drugie primo poprzednia puentą jest znakomitą:)

[Leon Gutner]

Myślę że postawiłaś tutaj Malwinę pisarkę do pionu . Po ostatnim wierszu miałem obawy ale wszystko znów na swoim miejscu .

Z uszanowaniem L.G.