Północna Wieża (z cyklu "Opowieści dla Szeherezady")

[Sokratex]

Wersja pierwsza to raczej utwór sonetopodobny, sonet bowiem ma swój układ rytmiczny i podział na strofy.

Wychodzi na to, że znów coś tam sobie sam ubzdurałem...
Co powiesz w takim razie choćby na tego rodzaju tłumaczenia Szekspira wspomnianego Słomczyńskiego?



Sonet XVIII

Czy mam przyrównać cię do dnia letniego?
Jesteś piękniejszy i bardziej łagodny.
Wiatr strząsa płatki pąka majowego
I zbyt jest krótki lata czas pogodny.
Czasem żar zbytni w oku słońca błyszczy
Lub chowa ono złote lico w chmury;
Wszystko, co piękne, swoje piękno niszczy
Przypadkiem albo zmiennością Natury.
Nie zwiędnie jednak, ginąc w zapomnieniu,
Twe wieczne lato, a twe piękno czyste
Przetrwa. Nie będziesz błądził w Śmierci cieniu;
Żyj tu, wpleciony w strofy wiekuiste.

• Póki ma ludzkość wzrok, a w piersi tchnienie,
  Będzie żył wiersz ten, a w nim twe istnienie.

[skaranie boskie]

Nic nie powiem.
Rzeczywiście Szekspir pisał sonety odstępując od zasady podziału na strofy.
Na pewno wielkim poetą był, nie rozumiem jednak, dlaczego potomni te właśnie utwory pod miano sonetu podciągnęli.
Skoro jednak tak jest, spierał się nie będę.
Napisałeś coś, co przypomina układem wersów sonet Szekspira.

[Sokratex]

Co powiesz w takim razie choćby na tego rodzaju tłumaczenia Szekspira wspomnianego Słomczyńskiego?

Pisząc o stylizacji, miałem właśnie na myśli sonet skonstruowany w taki, charakterystyczny sposób.
Naprzemienne rymy nadają mu "szybkości", tym większej im mniej są wyszukane.
To samo tyczy niezbyt skomplikowanych figur, ponieważ sam sonet... jest tu metaforą.
Dlatego pisałem o konwencji, bo tego typu sonety piszę tak:

• Wciąż wierzę szczerze w miłości słowo,
  choć każda miłość rzuca mnie wkrótce -
  tak wazon z różą przygarnia nową,
  a stara kończy swój żywot w pustce.
  Czy widząc różę w wazonie, myśli
  ku zwiędłej choćby chwilę pędziły?
  I domownicy, jak ci, co przyszli,
  widzą wciąż w róży ten sam kształt bryły.
  Gdy nawet gwiazdy noc swoją mają,
  ich trwanie, wieczność jest złudą, chwilką,
  czy dziw, że w życiu róży tak samo
  widzimy różę - kwitnącą tylko?
  • Tak idąc nowej miłości drogą,
    nie czuję pustki dawnej za sobą.
    
    

Jak chcesz, to zaprezentuję przy okazji sonety włoskie, francuskie albo... po prostu moje, które nazywam mazowieckim
(ale są też inne)

[skaranie boskie]

Jasne, prezentuj.
Tylko błagam, w osobnych tematach.

[Gloinnen]

Sokratexie,

zadaniem naszych moderatorów jest czuwanie nad przebiegiem dyskusji na portalu. Nikt Ci nie grozi z pozycji moderatora, zamykanie wątków, usuwanie spamu i ucinanie niemerytorycznych polemik pod wierszami należy do obowiązków moderacji.
Wielokrotnie byłeś proszony o to, aby ewentualną debatę na temat panujących na naszym portalu zwyczajów, a także megalomanii własnej i innych osób kontynuował w dziale do tego przeznaczonym i nie zaśmiecał spamem wątku pod wierszem.
Podobnie zwracaliśmy się do Ciebie z równie bezskuteczną prośbą, abyś nie oceniał na forum publicznym działań zarządzającego portalem Zespołu. Twoje zachowanie wobec e_14scie, próbującej zapobiec eskalacji sporu, oceniam jako niczym nieuzasadniony atak personalny.
Jeśli zaś chodzi o przedstawienie swojego zdania na temat twórczości innych użytkowników forum (w tym moderatorów), miejsce na to jest w wątkach z wierszami, gdzie możesz wpisywać własne opinie. Nie będziemy jednak tolerować komentarzy odwetowych.

Wątek zamykam, gdyż kontynuowane są w nim sprzeczki z moderatorami, nie mające nic wspólnego z dyskusją literacką.
Wszystkie posty niezwiązane z wierszem przenoszę do ZSYPu, ponieważ tam jest miejsce na wszelkiego rodzaju spam.
Sokratexie, otrzymujesz ostrzeżenie za niemerytoryczne przepychanki z moderacją, nie stosowanie się do upomnień Zespołu zarządzającego portalem i spamowanie pod własnym wierszem.
NathirPaszo, do Ciebie zwracam się z uwagą, abyś również nie kontynuował wycieczek osobistych pod niczyim adresem, niezależnie od własnych odczuć i opinii.


Gloinnen.