Ojczyzna

[Gyor]

Ojczyzna, dla nas jest naszym domem.
Ojczyzna, jest tym co kochamy.
Z lasem, jeziorem, łąką i polem.
Z tym wszystkim co mamy i znamy.

[Sede Vacante]

Dość prosty wierszyk "szkolny", choć z drugiej strony, jest w dziale początków, więc nie ma się co przejmować. W końcu to początki.

dla nas jest naszym domem

- jeśli dla nas, to nie potrzeba "naszym". Teoretycznie można się spierać, że ojczyzna dla nas jest domem... kogośtam, ale wiadomo, że nie chodzi o to przecież. Więc unikaj powtórzeń, dopowiadania "podwójnie", staraj się pisać tak, by uchylać rąbka, a nie odkrywać karty - tak generalnie. To, co zacytowałem, to oczywiście błąd powtórzenia tego samego dwa razy w zdaniu. Ale właśnie, generalnie, wiersz napisałeś w zbyt oczywisty, łopatologiczny sposób.
Ja wyznaję, czytając poezję, zasadę "Powiedz mi coś, o czym nie wiem". Zaskocz, zaintryguj, opowiedz o czymś tak, bym oczywistość poznał na nowo, itp.itd.
Staraj się odkrywać przed czytelnikiem nowe, niezbadane szlaki, nie podając mu na tacy "chleba z masłem".
No i tyle na początek
Pisz i rozwijaj się

[Gyor]

Dość prosty wierszyk "szkolny", choć z drugiej strony, jest w dziale początków, więc nie ma się co przejmować. W końcu to początki.

Dziękuję za analizę. Przyda się bo tak na prawdę dopiero pisać zaczynam.
Trafiłeś w sedno. Szkolny. Napisałem go jakieś 20 lat temu.

[Sede Vacante]

20 lat? To tak, jak ja Zaczynałem mniej więcej w 1994
Witaj w klanie "dwudziestolatków"

[Gyor]

Bardziej teraz zaczynam.
Przez te około 20 lat nic się nie działo, poza jakimiś rymowankami na studiach... z nich nic się nie zachowało... pamiętam tylko, że "fascynacja cyferblatem / zajęć naszych jest tematem".
I teraz zaczynam pisać, trochę zbyt oczywiście i emocjonalnie, ale tak czuję.