Już nieważne

[lczerwosz]

Poczułem specjalny rodzaj drżenia
połączony
z mobilizacją jeża.
Gdy nosem zdmuchuję
niewidzialny pył z jej ramion,
na niebie unosi się rój
świateł świętojańskich
- to już tak blisko.

Zatęsknić można każdym porem skóry
w bezdotykowym świecie
plastikowych kart. Fałszywych.
Nigdy niewypłacalnych
kredytów odnawialnych,
zaciąganych po kolei, do znudzenia.
Bo ją stale boli głowa.
A ja nie mam czasu.

Obwarzanki zaplatane są
z dwudziestu palców obojga.
Stają się lektyką dla nastroju,
co tak sprzyja pozytywnemu tworzeniu
tysięcy bąbelków.
Dla gromadzenia humoru
dziś i na zapas
w potrzebie.

No proszę;
obserwowanie spraw drobnych
- sensem życia.
A już myślałem,
że nic nieoczekiwanego
się w moim nie wydarzy.

Żartowałem. Ten dotyk
- taki nieobecny.

[Mirek]

A już myślałem,
że nic nieoczekiwanego
się w moim nie wydarzy.

hm ... naiwność peela sięga gwiazd

nieoczekiwane spada nagle
trwa zmienia się w codzienność
na koniec staje się pewnikiem
rutyną
miażdżoną przez kolejne
nieoczekiwane
bo przecież ziemia toczy toczy swój garb uroczy ...

[anastazja]

Zatęsknić można każdym porem skóry

zmieniłabym słowo: porem - brzmi dziwnie, skojarzenie pora do zupy - może centymetrem, albo kawałkiem skóry.

[coobus]

Ten wiersz robi na mnie wrażenie. Przyznam, że duże. I wszystko jakby na przekór tytułowi - ciągle ważne.
Za kolejną dobrą próbę, która zatrzymuje

[Bożena]

Podoba mi się wiersz-

w bezdotykowym świecie
plastikowych kart. Fałszywych.
Nigdy niewypłacalnych
kredytów odnawialnych,
zaciąganych po kolei, do znudzenia.
Bo ją stale boli głowa.
A ja nie mam czasu.

- współczesny świat- coraz bardziej sztuczny, plastykowy, zimny
nadzieja w tych obwarzankach dotyk jest najważniejszym zmysłem-

[lczerwosz]

dotyk jest najważniejszym zmysłem

Wiesz, bardzo się cieszę, że tak uważasz. Tak sobie myślę, że zwiedzając kraje, miasta, gdy robimy zdjęcia to sami sobie amputujemy zmysły, pamięć przechowana w obrazkach jest niczym niż pamięć zapachu, smaku, i właśnie dotyku. Posiedzieć w obskurnej portowej knajpce, poczuć mokry wiatr, ciepło dłoni. Wdać się w rozmowy z siedzącymi tu godzinami "tubylcami". To dalej w myśl spraw nieważnych.

Anastazjo - nie, nie chcę, ten por może i brzydki, ale nie. Już bliżej mu do przetchlinek a nawet receptorów niż centymetrów, czy połaci

hm ... naiwność peela sięga gwiazd

Dokładnie tak. Ale wolę ludzi szczerych i naiwnych niż z przerostem kupieckiej inteligencji, co nie oznacza, że mam coś przeciwko kupcom.

I wszystko jakby na przekór tytułowi - ciągle ważne

No właśnie. Dziękuję.

[eka]

A wiesz, że ukryłeś w tym przecież pesymizmie relacji - uśmiech?

To ta ciepła ironia:

No proszę;
obserwowanie spraw drobnych
- sensem życia.
A już myślałem,
że nic nieoczekiwanego
się w moim nie wydarzy.




Niech podmiot nie zaprzecza.

[lczerwosz]

A wiesz, że ukryłeś w tym przecież pesymizmie relacji - uśmiech?
...
Niech podmiot nie zaprzecza

Podmiot zaprzeczył. Ale ja nie zaprzeczę. Właśnie tak. A pesymiści niech sobie zjedzą swój czarny humor.

[januszek]

aktywny pesymizm to jest to!
i tu taki widzę

[emcek]

obrazek obyczajowy z refleksją, i to nie byle jaką