***

[Gyor]

Tak niepozorny bibelot,
Choć pilot to prawie nielot.
Gdzieś na krawędzi istnienia
Porcelanowe wspomnienia.

Wersja poprawiona i myślę, że ostateczna:


Jestem

Jak niepozorny bibelot,
Niby pilot prawie nielot.
Gdzieś na krawędzi istnienia,
Porcelanowe marzenia.

[karolek]

.

[Alek Osiński]

kruche, więc pewnie trzeba delikatniej na granicy
wspomnienia&istnienia

Pozdrawiam

[Gyor]

Dziękuję za uwagi.
A co powiecie na taką, nową wersję:


Ja.

Jak niepozorny bibelot,
Choć pilot to prawie nielot.
Gdzieś na krawędzi istnienia
Porcelanowe westchnienia.

[Liliana]

tytuł koniecznie albo po trzech gwiazdkach pierwszy wers w nawiasie - ***(Jak niepozorny bibelot)

ja widziałabym tytuł Jestem

Jestem

Jak niepozorny bibelot,
Choć pilot to prawie/jednak nielot.
Gdzieś na krawędzi istnienia
Porcelanowe westchnienia.

zamiast westchnienia ja sobie czytam marzenia, ale to Twój wiersz i Ty decydujesz, co się w nim ma znaleźć,

pozdrawiam

[Gyor]

Dziękuję Liliano.
Te marzenia to chyba to czego szukałem błądząc po wzdychających wspomnieniach.

[Liliana]

właśnie tak to widziałam - pilot-nielot (który w dodatku czuje się jak bibelot, chyba niepotrzebny) może snuć tylko porcelanowe marzenia,
i niech one się ziszczą!

wersję, na którą się decydujesz zamieść pod tą pierwotną,

pozdrawiam

[karolek]

pilot-nielot (który w dodatku czuje się jak bibelot, chyba niepotrzebny) może snuć tylko porcelanowe marzenia, i niech one się ziszczą!

Liliana skomentowała/rozgryzła tekst lepiej niż potrafiłbym ja; życie okazało się tym nieudanym lotem. Też radzę pójść za sugestią i zmienić "wspomnienia" na "marzenia", no i oczywiście dodać jakiś tytuł - tam w pierwszym poście.

[Gyor]

Zrobione.
Dziękuję za pomoc.