Korespondencyjny kurs agonalny

[Gloinnen]

Chociaż żal, tak po prostu wychodzić
z siebie. Zmiany nie zostały
zapisane, a pod uchylonymi oknami przeszła
grupka gimnazjalistów na wagarach; dzwonią komórki,

Według mnie jedynie w tej strofie przerzutnie są problematyczne, ale tylko dwie środkowe.

Można zapisać jak niżej:

Chociaż żal, tak po prostu wychodzić
z siebie. Zmiany nie zostały zapisane,
a pod uchylonymi oknami
przeszła grupka gimnazjalistów na wagarach; dzwonią komórki (...)

Pozostałe przerzutnie według mnie są zastosowane zgodnie z funkcjami, jaki ten środek poetycki powinien pełnić w wierszu (budowanie wieloznaczności, suspensu albo wprowadzenie elementu zaskoczenia).

Dziękuję wszystkim serdecznie za słowo pod wierszem.


Pozdr.

[anastazja]

Prawda jest taka, że zawsze jest na coś mało czasu. Za to, na umieranie znajdzie się czas. Dobre zamyślenie. Pozdrawiam Glo.

[Patka]

Podobało mi się. Nieprzekombinowane, nieprzegadane, z ciekawym tytułem. Też mi się najbardziej podoba fragment z wychodzeniem (z siebie). Przerzutnie nie przeszkadzają. Przyczepię się tylko do interpunkcji, która ogólnie jest w porządku, ale w dwóch miejscach zapisałabym inaczej:

Chociaż żal, tak po prostu wychodzić

Wyrzuciłabym przecinek albo dodała drugi, po "prostu", by zamknąć wtrącenie.

To już inna skala,
choć te same jesiony, późnym rankiem

doświadczenie przychodzi
zazwyczaj nie o czasie.

Nie powinny to być dwa zdania? Tak mi się przynajmniej lepiej czyta. Poprzez danie kropki zamiast przecinka (tego drugiego) można by dobitniej zaakcentować puentę, która obecnie nieco się rozmywa.

Pozdrawiam
Patka

[Fałszerz komunikatów]

Inna skala - młodość żyje beztroską, a tu trzeba myśleć o zbliżającym się końcu...Gimnazjaliści dopiero uczą się...życia.
"wychodzenie z siebie" to rzeczywiście najlepszy fragment tego wiersza Cudownie dwuznaczny:)

[Adela]

Wiersz mnie ujął, jest w nim dziwny spokój, choć niepokojów tutaj sporo. Melodyjny, choć przeciez to już inna skala.
Oryginalny tutuł:)
Pozdrawiam,
A.