Barokowy pejzaż - leśny parking

[misza]

Skwar pływa po asfalcie. Gdy cisza go nudzi,
podgląda jak w girlandach ku górze się niesie
ornament winorośli i oplata budy;
zabite pilastrami poczerniałych desek.

Mleczne nimfy z haremu niewidocznych faunów,
odwrócone plecami do leśnych portyków,
wygiąwszy pełne biodra cierpliwie czekają;
spoglądając na drogę wiodącą donikąd.

Kurz ściera róż z policzków i matowi twarze,
blakną w słońcu południa farbowane włosy.
W iluzji perspektywy widać niewyraźnie,
jak się nad krańcem świata ołtarz chmur podnosi.

Transformator przy drodze nuci oratorium;
echo fugą faluje, motywem upartym.
Gdzieś daleko, zawodzi baryton motoru.
Tak jak wszyscy, ominie zapomniany parking.

[Liliana]

ciekawe zestawienie zapomnianego parkingu z barokiem,

a przydrożne nimfy pewnie też myślą o zmianie miejsca na jakieś bardziej atrakcyjne,

[Gipsy]

Zgadzam sie z Liliana )

[misza]

Mleczne nimfy nie zginą. Może im tam dobrze?
Cisza. Świeże powietrze

[stary krab]

Poznawać nowy twój wiersz to przyjemność spora. Od strony warsztatowej zaś mogę Ci pozazdrościć płynności i zawsze ambitnych zrymowań.

[coobus]

Dzięki Tobie, Misza, ssaki leśne też doczekały się swojego wiersza. Lekko, trafnie, dowcipnie (przepraszam za dwuznaczność ostatniego przymiotnika)
Za dobrego obserwatora, czającego się z notatnikiem przy drodze

[Ewa Włodek]

zapomniany parking - takie "zakole na drodze przez życie", na które każdemu chyba zdarzy się zbłądzić. Oby zbyt długo na nim nie zostawiać...

z przyjemnością, Miszko...
serdeczność posyłam...
Ewa

[Leon Gutner]

Nie przestajesz mnie zadziwiać Miszko .
Wystarczy czy leśny parking do tego aby uczynić poezję przez duże P .

To dar i ty go pilnie strzeż a z miłośnikami poezji się dziel bo tak poecie przystoi

Świetny wiersz .

Z podziwem L.G.

[misza]

Dziękuję Wam za piękne komentarze
Nie ma złych tematów. W każdym, z pozoru banalnym szczególe
siedzi przecież kawałek naszego świata

[atoja]

zaparkowałam Miszo...i jestem zauroczona baśniowym klimatem