bez słów

[marta zoja]

wyć do księżyca nie mogę
bo po co nie ta kwadra
na miłość płomienną

biegam gonię za tobą
istniejesz tylko w męskiej
części świata beze mnie

nie ma miejsca w twym
sercu dla sierocej duszy
uszarpanej przez życie

rozpaczą

płaczę cóż mi pozostało
na tym morzu tkliwości
dla siebie morską pianą

samotności

[coobus]

Wiersz tkliwy (bo takie serce autorki), ale ładny. Świetny początek.
Jak zawsze i

[Hosanna]

świetny wiersz ale pozbawiłabym go zwrotki żebraczej i do psany dodałabym "z"
czyli tak by było:


wyć do księżyca nie mogę
bo po co nie ta kwadra
na miłość płomienną

biegam gonię za tobą
istniejesz tylko w męskiej
części świata beze mnie

płaczę

cóż mi pozostało

na tym morzu tkliwości
morską pianą z samotności
jestem



Bardzo mi się podoba to gonienie za nim bliskie gonieniu się (ruja) w kontekście samotności gra słów .. pięknie gra
i jest w tym prawda mięsa
a na końcu samotność czyniąca kruchym jak piana
i jak piana od nowa powstającym przy każdym RUCHU

piękne