dla mnie

[żakote]

ona jest poruszeniem
w słowie lub pejzaży
gdzieś na końcu świata

oceanem morzem i źródłem
skąd wypływa

tam właśnie
gdzie jest

[Berele]

Chyba można jeszcze dopracować, ale podoba mi się. Poruszenie - jest dobrym słowem. Wers nr 4 mógłby też brzmieć "oceanem i źródłem" i pewnie jakieś opcje z rzeką by mogły pasować.

[żakote]

Dziękuję za komentarz

Sądzę, że użyłem wystarczającą ilość środków, by wydobyć na jaw źródło języka.

[Gloinnen]

ona jest poruszeniem
w słowie lub pejzaży
gdzieś na końcu świata

To mi się niezmiennie podoba.
Ładna gra słów - to po pierwsze, po drugie - dajesz tutaj wiele możliwości interpretacyjnych.

Zastanawia mnie, o kim (o czym) piszesz, ale jako pierwsza przyszła mi na myśl - poezja.
To prawda, ze jest "poruszeniem w słowie", zamieszaniem w znaczeniach, wywołaniem jakiegoś fermentu, rozbiciem zastanego układu, trzęsieniem ziemi (językowym).
Z drugiej strony - "poruszenie pejzaży gdzieś na końcu świata" - to również świetna przenośnia, wskazująca na podstawową funkcję metafory poetyckiej, która ma za zadanie zmienić obraz rzeczywistości, ożywić ją.
Poezja w Twoim wierszu to prawdziwa siła sprawcza - jako specyficzne zastosowanie języka i relatywizacja postrzegania świata. Świat wcale nie musi być taki, jakim go człowiek widzi, ale taki, jakim go człowiek opisze.

oceanem morzem i źródłem
skąd wypływa

Pomyśl, czy nie zmienić tego obrazu na:

oceanem rzeką i źródłem
skąd wypływa

Morze/ocean to trochę ta sama bajka. Ja zastosowałabym gradację, aby pokazać, jak wizja konsekwentnie ewoluuje, kolejne stadia życia (narodziny - bieg życia - rozpłynięcie się w nirwanie).
Pokazując ten proces "od końca" możesz jednocześnie dać do zrozumienia, że poezja dociera do korzeni wszechrzeczy.

tam właśnie
gdzie jest

Pointa najsłabsza. Wypada trochę blado na tle świetnego początku.

A gdyby tak zmienić trochę kolejność? To taka moja luźna propozycja, jak przenieść punkt ciężkości wiersza do jego końcówki, a przy okazji wyjdzie dobra wieloznaczność.

ona jest poruszeniem
w słowie lub pejzaży
gdzieś na końcu świata

tam właśnie
skąd wypływa

oceanem rzeką źródłem

Witaj na Ósmym.


Glo.

[eka]

Powodzenia Rainerze na Piętrze.
Zachwyciłam się wierszem podczas premiery, zatem potwierdzę tylko swój ciągły stan zauroczenia.

[Fałszerz komunikatów]

Jest dobrze, kolego z niższego piętra

[grafomanka]

ona jest poruszeniem
w słowie lub pejzaży

Myślę, że skoro w słowie, to powinno być pejzażu, nawet lepiej mi się tak czyta. Pozdrawiam

[haiker]

Świetne, głównie przez złamanie narzucającego się odniesienia ona jest poruszeniem w słowie lub pejzaży.
Bliskie synestezji, ale tylko napomknięte. Chyba, że to pomyłka, i miało być pejzaży.

Następniki to gadulstwo, im dalej tym gorzej.

[EwaMagda]

[skaranie boskie]

Przez chwilę myślałem, że jest poruszeniem w słowie i pejzaży gdzieś na końcu świata, ale gdyby pejzażyła, byłby chyba błędny zapis. Pejzażenie to chyba by musiało być przez "rz", choć jako neologizm ma prawo tworzyć własną, nową regułę.
Ogólnie ok, poza puentą.
Rzeczywiście, jak twierdzi Glo, wypada blado na tle...