Cisza

[Dorota Karin]

jeszcze mam pod skórą kolec złośliwego kaktusa
z twojego parapetu
a w sercu kolec przyjaźni
jeszcze nie minął tydzień kiedy nie rozmawiamy
a tęsknię
i słowa ciszą płyną w mojej głowie:
obiecaj - nie rób głupstw
czytaj i pisz
tylko nigdy o umieraniu
tak
obiecuję nie o umieraniu
jeszcze mam drugą połówkę duszy

Mój przyjacielu - jestem tu, czytam Twoje przepiękne wiersze, czuję Twoją obecność, wiem, że na mnie patrzysz i krzyczysz : ,,Rany boskie Karin ! Weź się w garść dziewczyno".
Jakże trudno, ale masz rację - jak zawsze.

....................................................................................................
7 lipca 2014r zmarł nasz portalowy kolega Jerzy Bilewicz (Latarnik z Faros) - Magellan7

[grafomanka]

Wiersz płynie prosto z serca, pięknie hołd wyrażony wierszem. Teraz układa strofy na niebiańskich łąkach, a tu na ziemskim padole w pamięci niejednego z nas pozostanie [*]

[haiker]

Jeśli
jeszcze mam pod skórą kolec złośliwego kaktusa
z twojego parapetu
to już nie trzeba
a w sercu kolec przyjaźni.

Nie minął tydzień a już peel tęskni - no pliz, to nie reklama tanich rozmów telefonicznych.

Skoro adresat zmarł to nie czyta. Więc po co ta końcowa "dedykacja"? Dla pokrycia słabości warsztatu i tłumaczenia się "emocjami"?

[Alek Osiński]

[*]

[Qń Który Pisze]

Latarniku z Faros, korzystając z wiersza o Tobie, chciałem oddać Ci honor i przeprosić za nieuzasadniony nalot w kilku moich komentarzach pod Twoimi wierszami. Nawet nie wiesz, że sekundowałem Ci w użeraczce na allarte wobec Margo, którą zresztą też skutecznie dojeżdżałem.

Nie dawało mi to spokoju i chociaż jest o wiele za późno na cokolwiek... postanowiłem Ci o tym napisać, bo nie zasłużyłeś na żadne moje krytyczne słowo. Pozdrawiam Cię tam, gdzie zapewne też piszesz wiersze, bo ktoś, kto jest prawdziwym poetą... będzie nim wszędzie i zawsze.

[Hosanna]

To był ekstremalnie trudny człowiek
Emocje mu orbitowały w górę i w dół jak w kolejce strachu

I bardzo nie lubił jak się źle mówiło o poezji którą kochał
Pamiętam jak napisałam wiersz że poeci s nie potrafią kochać

Napisał chłodny mail na prywatny adres w którym twierdził że wiersz musi być natychmiast zniszczony gdyż mnie hańbi
a kiedy nie chciałam tego zrobić (uważam to za jeden z moich lepszych wierszy) -
to nie odzywał się do mnie kilka miesięcy

Jego zachwyt dla poezji przewyższał kosmicznie innych wraz ze mną
On kochał poezję i poetów

I Jego związki z kobietami były bardzo skomplikowane i tak lubił

Pisał codziennie
Jak wielu towarzyszyłam jego codzienności dzięki jego wierszom
I kusiło mnie odwiedzać jego stronę
To jedyna strona poetów którą regularnie z miłością odwiedzałam
I to codziennie






Dodano -- 19 paź 2014, 18:05 --

Przepraszam - wiersza nei skomentowałam

Jest świetny jak wszystko co oparte na prawdzie a nie tylko na estetyce

i bardzo ciekawie wiersz mówi o Jurku

Nasze relacje z tymi samymi ludźmi są inne bo my jesteśmy różni
Będąc określonymi wywołujemy i mamy okazje poznać tylko część jego osobowości

Dzięki wierszowi mogłam uczestniczyć w waszej relacji
I to było dobre przeżycie

Twój wiersz