tęsknota

[coobus]

przyjdzie głodna czułych słów
które zawsze chowam dla niej
wyczerpana brakiem snu
w pelerynie
rozerwanej

w zawstydzeniu stłumi stuk
wielkich butów taterniczych
zanim wejdzie
zdejmie z nóg
i zostawi na ulicy

wciśnie się w swój cichy kąt
głodna pieszczot
rozmarzona
poznam ją po drżeniu rąk
po spojrzeniu

tak to ona

wniknie we mnie niczym duch
i tak w ciemność wkołysani
zamarzymy o czymś znów

pewnie znowu
o tym samym

[skaranie boskie]

Wiersz jest miły, nastrojowy i ma to coś...
Nawet dwa cosie, z tym, że o jedno za dużo.
Moim zdaniem tytuł zbyt wcześnie wyjaśnia, o co chodzi.
Gdybym się w końcówce dowiedział, że piszesz o tęsknocie, wiersz trzymałby mnie w napięciu.
Oczekiwałbym wyjaśnienia, cóż to za dama, o której piszesz w takich strofach.
A z drugiej strony... nie spotkałem w życiu damy, która by zostawiała buty na ulicy!

[grafomanka]

No cóż, tęsknota taka własnie jest. Ładnie ją namalowałeś słowem.

[anastazja]

w zawstydzeniu stłumi stuk
wielkich butów taterniczych

Tak skojarzyłam tęsknotę, za górami...? Czyżby to ta Pani coobusku. Piękna ta Twoja tęsknota.

Pozdrawiam.

[Gajka]

Mnie się podoba,
a co tam buty, kiedy peelka głodna czułych słów

[januszek]

wciśnie się w swój cichy kąt

skoro cichy to chyba też i cicho, stąd:

w zawstydzeniu stłumi stuk
wielkich butów taterniczych
zanim wejdzie
zdejmie z nóg
i zostawi na ulicy

moze te i wymienić na np. ślad
byłoby:
ślad zostawi na ulicy

bo wciskanie się wcichy kąt śladów nie może zostawiać zwłaszcza na swoim 'podwórku'

opróch owego "i" całość bardzo sympatyczna.

[Malwina]

Kiedy już dostanie to
po co przyszła z tak daleka
to odejdzie znowu gdzieś
nawet ja wytrwale czekam

[coobus]

nie spotkałem w życiu damy, która by zostawiała buty na ulicy!

Zajrzała mi przez ramię, gdy czytałem Twoją uwagę, Nie wiem, czy uśmiechnęła się, czy tylko mi się wydawało. Bo nigdy nie była damą, nawet nie próbowała. Sam widzisz, ta znoszona peleryna, raczej przeciwdeszczowa, te turystyczne buty.... Jest po prostu niespokojnym duchem, który chodzi swoimi ścieżkami a do czasu do czasu przysiada wraz ze mną, żeby wspólnie pomilczeć.

Tak skojarzyłam tęsknotę, za górami...? Czyżby to ta Pani coobusk

Te buty zapewne świadczą o ścieżkach i miejscach, gdzie można ją spotkać. Masz rację, Ana, na bieszczadzkich szlakach też ją widziano. To chyba ją pytałem tam na jesieni, gdzie Ciebie mogę znaleźć.

wciskanie się w cichy kąt śladów nie może zostawiać zwłaszcza na swoim 'podwórku'

Przyjrzałem się temu fragmentowi. Po prostu inaczej widzimy chronologię wydarzeń. Ta moja przyjaciółka, o naturze podróżnika i swobodnego ptaka, od czasu do czasu powraca, jak do swojego gniazda. Ma u mnie swój własny kąt, gdzie może odpocząć po wędrówkach. Pojawia się, nie wiedzieć czemu, pełna kompleksów i wyrzutów sumienia, niczym córka marnotrawna. Pewnie dlatego wycisza swoje głośne kroki, buty zostawia na słomiance, żeby jak najmniej dokuczyć własnym powrotem, potem przekracza próg, odnajduje swoje stałe miejsce... tak to widzę. I tak zostawię. Ale za zainspirowanie inną wizją, dziękuję.

Moim zdaniem tytuł zbyt wcześnie wyjaśnia, o co chodzi.
Gdybym się w końcówce dowiedział, że piszesz o tęsknocie, wiersz trzymałby mnie w napięciu.

Nie pomyślałem o takim wariancie. Można było. Ale jest jak jest, w ten sposób weszła w ten wiersz w świetle reflektorów.

grafomanka, Gajka, Malwina - na Was też zawsze czekam z gościną. I dziękuję za już

[iTuiTam]

...

tak to ona

wniknie we mnie niczym duch
i tak w ciemność wkołysani
zamarzymy o czymś znów

pewnie znowu
o tym samym

Tęsknota Wena Wolność? Czy tak się nazywa owa Ona?

Nastrój, jak z romantycznego d(r)eszczowca

[januszek]

skaranie boskie pisze:
Moim zdaniem tytuł zbyt wcześnie wyjaśnia, o co chodzi.
Gdybym się w końcówce dowiedział, że piszesz o tęsknocie, wiersz trzymałby mnie w napięciu.

Nie pomyślałem o takim wariancie. Można było. Ale jest jak jest, w ten sposób weszła w ten wiersz w świetle reflektorów.

kiedyś wyjaśniono mi że Roraty = tęsknoty.

Może wiec, specjalnie dla skarania boskiego, zmień tytuł na: Rorata

jeden ze swoich tak uszlachetniłem ale mogę Ci pożyczyć.