Tragiczna miłość jeża

[coobus]

Rewelka. Brzechwa nie powstydziłby się takiego wiersza. Jak talent, to talent

[misza]

Misza nie Brzechwa, a Jan Brzechwa Wielki i Kochany jest

[skaranie boskie]

Rzeczywiście rewelka.
I gdyby nie ta gorzała, to przeniósłbym od razu do dziecięcej.
A przy okazji.
Skoro padło porównanie do biedronki i żuka, to mi się też pewne nasunęło:

W ogrodzie, na gruszce
oświadczał się chrabąszcz muszce:
Muszko kochana! Ja cię kocham szalenie,
ja się z tobą ożenię!

Co? Ja, taka piękna muszka
mam wyjść za takiego burczybrzuszka?
Nigdy na to nie pozwolę!
Starą panną zostać wolę.

Powiedziała, co wiedziała
i czym prędzej odleciała,
a wieczorem
z muchomorem
już ślub brała,
bo muchomor, aż po brzegi
ma olbrzymie, białe piegi.

Tematyka podobna.
No i teraz konia z rzędem temu, kto odgadnie autora, bo ja nie umiem...
A może to też twoja robota, Miszo?

[misza]

Z całym szacunkiem dla powyższego, arcysympatycznego utworu,
ale nie przyznaję się do ojcostwa. Obecnie, na pewno nie zrymowałbym:
brzegi - piegi, wiedziała - odleciała, etc.
chociaż kiedyś się zdarzało. Oj, zdarzało!

P.S. W moim wierszyku wystarczy zamienić wers:
"we łzach tonąc i w gorzale" na "już chciał topić się w kanale"
i Młody Czytelnik nie będzie poddany próbie demoralizacji

[skaranie boskie]

Zapamiętam tę zmianę.
Możliwe, że okaże się zbawienna w skutkach.
Ale na razie o tym sza...

[misza]

Jasne. Cicho sza

[pan_ruina]

o jeżu na iżu


jeż niejedno miał marzenie
lecz to było mu jak brzemię
wolność poczuć chciał prawdziwą
świat odwiedzić swą maszyną
z wolna lasy móc przemierzać
góry stepy pojezierza
jednym zwiedzić wszystko śladem
nie tak tylko lecz z okładem
w igłach wiatru poczuć świst
nie zamartwiać się o wikt
jeż poważnie się zakochał
w iżu miał swój cały posag
i cóż zrobić cóż poradzić
wszystkim mogło się to zdarzyć
bez pamięci się zadurzył
tak po same uszy
jedno wyjście z tego było
innej wersji nie mógł przyjąć
jak spakować swój motocykl
śmiało się przez świat przetoczyć

pointą taką tu ośmielę
rady braciom swym udzielę
lepiej żeby jeż na iżu
niż po jeżach iżem mierzyć


Wrocław 2014.11.03.

Dziękuję Miszo [*]

[alchemik]

Faktycznie niezłe. Z poprawką dla literatury dziecięcej, a bez, dla metafizyki kontaktów niedopasowanych.
Swoją drogą, jeże to przemiłe stworzenia. Mój z kolei zakochał się w cebuli.
kolczasto-warzywna ballada o samotnym jerzu

Jak to często bohaterowie naszych wierszyków są bliźniaczymi niemal postaciami i mają podobne dylematy.
Nie czytałem wcześniej, Miszo.

[pan_ruina]

Ta sama budowa wierza i ilość wersów. Fantstyczną mieliśmy zabawę przy tym.

[EdwardSkwarcan]

Szkoda, że już nic nie napiszesz.