Przypowieścią być

[żakote]

Źródło wiecznego pożaru wszystkie
śmiechy okrzyki milczenia zdania
pozwólcie mi się wedrzeć do waszego
świata porwijcie mnie huragany cwałujące
przez morza i lądy ponieście mnie aż
stracę rzeczywistość z oczu żeby lepiej
zrozumieć żeby być waszym pierwszym
słowem

[411]

Widze to tak:

Źródło wiecznego pożaru, wszystkie śmiechy okrzyki milczenia przyboje zdań
pozwólcie mi się wedrzeć do waszego świata, porwijcie mnie huragany cwałujące
przez morza i lądy ponieście mnie
aż
stracę rzeczywistość z oczu żeby lepiej zrozumieć, żeby być waszym pierwszym
słowem.

i widze to w prozie poetyckiej.
Co do samej "zawartosci" - ladne, ale tylko ladne. Ani odkrywcze, ani swieze, ani porywajáce.
Najladniejszy tytul.
Bez urazy,
J.

[Bożena]

i widze to w prozie poetyckiej.

- mam podobnie-

stracę rzeczywistość z oczu żeby lepiej zrozumieć,

- podoba mi się takie zrozumienie świata - innymi zmysłami niż wzrok- pozdrawiam

[eka]

Nieźle jest, wiersz zmusza do namysłu, ale zminiaturyzowałam walkę o żywe słowo do:

Źródło - wiecznego pożaru - chcę
być twoim pierwszym słowem.

[haiker]

Wywal "przyboje" i masz super wiersz.
Ten wiersz tętni, ten wiersz żyje. Słowa są tutaj jak kolejne wdechy, jak kolejne fale pulsu.

Nauczę się go na pamięć, bo trudno mi się z nim rozstać.

[żakote]

Jest mi niezmiernie miło haiker, że mój wiersz tak Ci się spodobał i chcesz się go nauczyć na pamięć. Zgodnie z twoją prośbą "przyboje" usunąłem.

Trzym się.