Wiersz haniebnie zignorowany przez jury konkursu poetyckiego

[misza]

Wiersz haniebnie zignorowany przez jury konkursu poetyckiego o Ochotniczej Straży Pożarnej




Sprzęt jest do dupy, a komendant – burak.
Jednak załoga zawsze czuwa pewnie,
by w porę dostrzec czerwonego kura,
nim ogień strawi stodoły i chlewnie.

Znowu jest alarm, trudno je spamiętać.
Wysoko płynie piosenka wesoła.
Cieszą się chłopcy, radują dziewczęta,
gdyż posterunek pali się i szkoła.

Naprzód sikawki! Do boju bosaki!
Wóz gna do akcji jak jasna cholera.
Widać, że pożar dziś nie byle jaki.
Gdy się się spóźnimy, nie będzie co zbierać.

Jeszcze się żarzy – nie wszystko stracone!
Trzeba ratować żywe, co się szwenda.
Ale na końcu, sołtysa i żonę,
bo on jest kutas, a ona to menda.

Po paru setkach, zastęp żwawo rusza.
Niemniej, nie wszystko zostało zalane,
bowiem w sikawkach i w gaśnicach susza.
Sołtys łzy toczy, a komendant pianę.

Choć wieś spłonęła, jest pociecha mała,
że nic gorszego już się nie przydarzy.
Tylko remiza dumnie pozostała
na wiecznej służbie Ochotniczej Straży.

[411]

Tytul najlepszy!
J.

[lczerwosz]

Nic tylko wystąpić do prezesa Pawlaka o dotację na stypendia dla poetów z funduszy OSP.

[skaranie boskie]

Ten tytuł...
Oj, bo Ty, Miszo, się uczepiłeś jakiegoś gaszenia pożarów, a dziś nawet dziecko wie, że strażacy nie od tego. Oni mają pełnić zaszczytną służbę wartowniczą przy różnych szopkach, czy grobkach, tudzież brać czynny udział w jasełkach. Wiem to z pewnego źródła.

[misza]

Husaria w czasach saskich także pełniła podobną funkcję, jako dekoracja
na ślubach czy pogrzebach, dlatego nazywano ją wtedy "pogrzebowym wojskiem",
a do ob. W. Pawlaka chyba wystąpię o to stypendium.
W końcu na biednego nie trafiło