sans sens

[iTuiTam]

• • • • sans sens *
        (bez dedykacji)
        
        
        mijając w czasie łąka łka
        nad siódmym zakrętem Gangesu
        świeci zapomniany szafran sari
        spękane dzwony leczą ślepych pod schodami
        jaskółka otwiera raj i obraz tkliwy bo tam
        dawno umiera zapach wiśniowy i pestki kiełkują powolne
        zawleczka na medalik w pełni Magadaskar
        na skórze z osadem soli cień łasi
        i snują się pod górę rzeki boso
        a łąka łka ukulele
        
        
        
        * sans sens - francuski: bez sensu
        
        iTuiTam
        dwudziestego pierwszego dnia lutego 2011 roku

[Alek Osiński]

Podoba się i to bardzo, zastanawia mnie tylko rola dwóch słów
"dawno" i "Madagaskar" bo nie odgaduję w pełni ich roli
i dlatego nie jestem pewien czy konieczne...

Pozdrawiam:)

[haiker]

No i dylemat -bo dla mnie wiersz to wiersz, ale jednocześnie są subfora typu eksperymenty i zabawy poetyckie. Raczej do innej kategorii.

Można było zaprząc kompozytora Saint-Saensa do roboty, niech pociągnie frazę.

[eka]

Normalnie radość, przesympatyczny wiersz w klamrze spersonalizowanej łąki i zabaw głoskami.

Za powiew świeżości:

na skórze z osadem soli cień łasi
i snują się pod górę rzeki boso

celujący z plusem pluskającym w Gangesie.

[iTuiTam]

Podoba się i to bardzo, zastanawia mnie tylko rola dwóch słów
"dawno" i "Madagaskar" bo nie odgaduję w pełni ich roli
i dlatego nie jestem pewien czy konieczne...

Pozdrawiam:)

Madagaskar w pełni konieczny. Nie będę, przepraszam, go rozjaśniać, niech sobie będzie w swojej tajemniczej roli.
Podobnie z 'dawno'.
Nie chciałabym też, byś poczytał mi to za arogancję, rzadko 'tłumaczę' moje s-tworzenia.

Bardzo dziękuję za i to bardzo podobanie, Alku.

[Ewa Włodek]

"Budda skinął, śmierć przyszła, fruwały motyle"...to nie, ja, Elżbieto, to Leśmian i jego "U wód Hiranjawati". I to mi się uporczywie nasuwało podczas lektury Twojego wiersza, jako że nastroje - podobne...
Ciekawie jest...
z uśmiechami...
Ewa

[lczerwosz]

ale jednocześnie są subfora typu eksperymenty i zabawy poetyckie. Raczej do innej kategorii.

No nie, tu jak najbardziej. To nie zabawa, to po prostu brzmienia. Nie zapominajmy, że wiersze można mówić a nie tylko myśleć. To początki poezji, pieśni, rymy, rytm słowa. Owszem, czytałem na głos Twój wiersz. Jest dobrze. Brzmi, choć sam nie mówię dobrze.
A Madaskar?

[Gloinnen]

Misz-masz etnicznych inspiracji, rodzaj multi-kulti, pewna odmiana gabinetu osobliwości, w którym znaleźć można skórę węża, chińską porcelanę, indiański pióropusz, didgeridoo i góralskiego świątka.
Przypomniało mi się mieszkanie moich dziadków. Świętej pamięci dziadunio pracował w dyplomacji i z kolejnych placówek w różnych stronach świata przywoził rozmaite pamiątki. Właśnie tak to wyglądało: chińskie lampiony, tajskie obrazy, afrykańskie maski, arabskie kilimy, itp. Istna wunderkammer. Ma to swój urok, oczywiście. Jako dziecko byłam zafascynowana tymi egotycznymi przedmiotami.

obraz tkliwy bo tam
dawno umiera zapach wiśniowy i pestki kiełkują powolne

Tutaj trochę przeszkadzają mi inwersje. Potykam się o nie.

"obraz tkliwy bo tam
dawno umiera wiśniowy zapach i kiełkują powolne pestki" (albo wręcz - "a pestki powolnie kiełkują" ---> konstrukcja przysłówkowa chyba mniej pretensjonalna).

Pozdrawiam,


Glo.

[Berele]

na skórze z osadem soli cień łasi

Ten wers mnie ujął. Ciekawy podróżniczy klimat w wierszu

[iTuiTam]

No i dylemat -bo dla mnie wiersz to wiersz, ale jednocześnie są subfora typu eksperymenty i zabawy poetyckie. Raczej do innej kategorii.

Można było zaprząc kompozytora Saint-Saensa do roboty, niech pociągnie frazę.

Kategoria kategorycznie domagała się tego wiersza.

Jeśli chodzi o kompozytora, pewnie jest zbyt zajęty a ponadto nie wiem, czy zna się na sensie poezji.
Dziękuję za komentarz.