serenada

[semiramida]

SERENADA

wieczór tłucze się
w akwarium

nie wiadomo skąd
czerpie czarną wodę

do jutra

nie pytajcie
o bezruch i milczenie

ryby nie potrafią
oddychać światłem

[Alek Osiński]

Udany wiersz. Chociaż wyczuwam też jakąś sprzeczność
i w pierwszej chwili myślałem, że zamiast "do jutra" powinno być
"od jutra" co by skazywało istotną zmianę na gorsze, ale zważywszy na tytuł,
chyba właśnie chodzi o pozytywny przełom - wyzwolenie
poprzez "serenadę", która jednak musi trwać żeby podtrzymać wątpiących...

Pozdrawiam

[eka]

Gorzka i rozbudowana metafora. Serenada - miłosna pieśń śpiewana wieczorem, a tutaj wieczór jak akwarium z czarną wodą w bezruchu i rybami. Serenada jak światło, do nich nie dotrze.
Może poranek zmieni sytuację peela.

wieczór tłucze się
w akwarium

Ciekawy zamysł i dobry wiersz.

[haiker]

Nie wiem po co powtórzenie tytułu w tekście wiersza, jeszcze dużymi literami.

wieczór tłucze się
w akwarium

Przebogate zdanie, oczywiście w związku z późniejszą hydrozagadką w kolorze black.

Wieczór, noc jako płyn. Ciemny, ale ograniczony akwarium. Dodatkowo wieloznacznie tłucze się - i jako zakończenie, rozwiązanie go, ale także zgiełk wieczorny oraz jako życie i dawanie o sobie znaku.

I to wszystko jest świeże, mimo użycia wytartego przecież rekwizytu (noc czarna jak smoła albo atrament, gdzie obie te rzeczy są czarnymi płynami).

Czerpanie wody do jutra - aby przetrwać. Bezruch i milczenie jako cechy ryb, ale raczej dziennych, które muszą dotrwać do rana.

Wtręt o oddychaniu światłem bardzo znienacka - ale to nie w tym rzecz; brak smużki-strużki choćby na zakreślenie zaproszenia.

[em_]

Semiramido, przecudne to jest
- ryby nie potrafią oddychać światłem - zabieram