nieuchronność

[marta zoja]

a gdyby podarowano nam więcej
czasu kroplą drążącą skały,
umówilibyśmy się na wieczność
stalaktytami a nasze życie
zamarłoby spokojem Matuzalema

wyrzeźbione w duszy zamki i wieże
przeznaczeniem wyryłyby nam twarze
ciało spowiła ornamentyka powoju
wijącego się po nas klejnotami łez

zasmakowalibyśmy w życiu muzyką
spadającej kropli chroniąc swoją
przestrzeń od cierpienia w jaskini raj
świeżymi anemonami i sznurami pereł

spływającymi girlandami radości
odradzającej się w nas Atlantydy
odkrywając grobowce marzeń każdego
człowieka światłem i wiecznością

Wiersz zainspirowany Dziennikami Anais Nin

[haiker]

Całość wiersza odbywa się w jaskini (ale nie chodzi tutaj o analogię do platońskiej, w każdym razie nie na pierwszym planie).

Bardzo trafne odliczanie czasu kroplą drążącą skały. I bardzo dobre zamarłoby, bo wskazuje raczej stan bliższy hibernacji niż śmierci.

W drugiej barokowo, ale w granicach wyznaczonych stylistyką całego wiersza. Klejnoty łez mają swój urok niezależnie od całości.

W trzeciej zaczęło się coś psuć, zwłaszcza w jej drugiej połowie, bo o ile muzykę (spadającej) kropli da się słuchać, to "jaskinia raj" wprost kojarzy się z nazwą własną jaskini w Górach Świętokrzyskich.

W czwartej wady trzeciej rozrosły się potęgowo, za dużo poruszania się w rewirach "wieczności" i ogólników. Atlantyda z innej strefy czasu, kultury. Nie pasuje do Matuzalema, to taki drugi grzybek w barszczu.

[eka]

a gdyby podarowano nam więcej
czasu kroplą drążącą skały,
umówilibyśmy się na wieczność
stalaktytami

Bardzo ciekawa i będąca pożywką dla obrazów i refleksji - ta fraza.


Z reszty chyba zrezygnowałabym, pozostając przy tej miniaturze, nie gniewaj się, to tylko moje widzimisię.
Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

Ta opcja nieśmiertelności przemawia do mnie, muszę
chyba w końcu przeczytać te dziennikki, póki co
jeszcze inna ścieżka...

https://www.youtube.com/watch?v=IPDvaxGH4wI

[marta zoja]

eka cieszę się, że dojrzałaś miniaturę Ja oczami duszy dojrzałam ogrom określeń i form występujących w jaskini stalaktytów, zainspirowana tym bardziej przez Anais Nin i jej bogatą wyobraźnię Pozdrawiam ciepło MZ

Alku piękne słowa wpisujące się muzyką w mój obraz

I na osłodę, ja też coś przesyłam

http://youtu.be/fj3CmFI8rPo

[anastazja]

Zoju kawal dobrej roboty. pozdrawiam.