Eks (studium)

[Gloinnen]

Osacza i dręczy; ze śliną wydziela
ciemne oprzędy. Wszyscy mu wierzą,
gdy ze łzami w oczach obgryza zdobycz
do kości. Przecież był zmuszony.

Każde słowo starannie wybrane
jak kolor dentystycznej nici; niepokój
ofiar pokrywa gardło pleśnią. Więcej,
więcej strachu. Żadna siła nie odlepi
dłoni, wiatr nie rozczesze stężałych
kosmyków.

Nie, on tego przecież nie chciał, on
kochał nad życie. Przede wszystkim
czyjeś. Teraz nawija, zawija, owija;
w sieci grzęzną znaki.

Skazany na wyplatanie pajęczyn
zna światło tylko ze słyszenia.
Buduje prawdziwe, serdecznie uwięzi.

Wolność go naprawdę
przeraża, wrósł zatem w kolejne krwiobiegi
strumyczkiem jadu. Najszczęśliwszy będzie
w plastinarium, złączony na zawsze
z pośmiertną nagością przypadkowej kobiety,
która już nie może się bronić ani uciekać.



____________________
Glo.

[emcek]

nigdy nie czytałem coś podobnego o pająku, dla mnie super w sieci grzęzną znaki. Najszczęśliwszy będzie
w plastinarium, złączony na zawsze
z pośmiertną nagością przypadkowej kobiety,
która już nie może się bronić ani uciekać. no i ta końcówka

[Gloinnen]

o pająku,

Nie, to nie jest o pająku, chociaż niektórzy ludzie rzeczywiście zachowują się w sposób przypominający zachowania tych stworzeń.
A w końcu czytelnik - nasz pan.

Dzięki za wczytkę.

[emcek]

sorki ,może za szybko..ale pierwsze wrażenie

[haiker]

Tytułowy eks to chyba były mąż (ze względu na zaimki wskazujące rodzaj męski). Studium wskazuje, że jest to analiza, raport, ale także rozmyślanie na ten temat. W tle pojawia się popowa kobieta-pająk.

Właściwie zewnętrzne przejawy życia eksa są przedstawione w pierwszej:

Osacza i dręczy; ze śliną wydziela
ciemne oprzędy. Wszyscy mu wierzą,
gdy ze łzami w oczach obgryza zdobycz
do kości. Przecież był zmuszony.

Dlaczego ciemne? Kluczowe są oprzędy, a kolor jest względny (skoro zewnątrz widać inaczej). Ewentualnie ciemne od wewnątrz oprzędy.
Zamieniłbym obgryza do kości (mimo dodatkowych znaczeń od kości właśnie) do trawi, wytrawia, konsumuje itp. Trzymając się jednolitości pajęczej.

niepokój ofiar pokrywa gardło pleśnią - no tak, brak przepływu. Ale język nadal biologiczny.

on kochał nad życie - nie wiem dlaczego, ale postawiłbym przecinek przed nad życie.

A to pośmiertna nagość przypadkowej kobiety jest jest przykładem zdania, w którym mamy cztery wątki. Nie, nie jest to religia, kryminał, erotyka i coś tam jeszcze. Wystarczyłaby ta linijka za cały wiersz.

[januszek]

Tytułowy eks to chyba były mąż (ze względu na zaimki wskazujące rodzaj męski). Studium wskazuje, że jest to analiza, raport, ale także rozmyślanie na ten temat. W tle pojawia się popowa kobieta-pająk.

Właściwie zewnętrzne przejawy życia eksa są przedstawione w pierwszej:

Osacza i dręczy; ze śliną wydziela
ciemne oprzędy. Wszyscy mu wierzą,
gdy ze łzami w oczach obgryza zdobycz
do kości. Przecież był zmuszony.

Dlaczego ciemne? Kluczowe są oprzędy, a kolor jest względny (skoro zewnątrz widać inaczej). Ewentualnie ciemne od wewnątrz oprzędy.
Zamieniłbym obgryza do kości (mimo dodatkowych znaczeń od kości właśnie) do trawi, wytrawia, konsumuje itp. Trzymając się jednolitości pajęczej.

niepokój ofiar pokrywa gardło pleśnią - no tak, brak przepływu. Ale język nadal biologiczny.

on kochał nad życie - nie wiem dlaczego, ale postawiłbym przecinek przed nad życie.

A to pośmiertna nagość przypadkowej kobiety jest jest przykładem zdania, w którym mamy cztery wątki. Nie, nie jest to religia, kryminał, erotyka i coś tam jeszcze. Wystarczyłaby ta linijka za cały wiersz.

Osacza i dręczy; ze śliną wydziela
ciemne oprzędy. Wszyscy mu wierzą,
gdy ze łzami w oczach obgryza zdobycz
do kości. Przecież był zmuszony.

Każde słowo starannie wybrane
jak kolor dentystycznej nici; niepokój
ofiar pokrywa gardło pleśnią. Więcej,
więcej strachu. Żadna siła nie odlepi
dłoni, wiatr nie rozczesze stężałych
kosmyków.

Nie, on tego przecież nie chciał, on
kochał nad życie. Przede wszystkim
czyjeś. Teraz nawija, zawija, owija;
w sieci grzęzną znaki.

Skazany na wyplatanie pajęczyn
zna światło tylko ze słyszenia.
Buduje prawdziwe, serdecznie uwięzi.

Wolność go naprawdę
przeraża, wrósł zatem w kolejne krwiobiegi
strumyczkiem jadu. Najszczęśliwszy będzie
w plastinarium, złączony na zawsze
z pośmiertną nagością przypadkowej kobiety,
która już nie może się bronić ani uciekać.

i wszystko jasne.

[lczerwosz]

i wszystko jasne.

Januszku. Twój komentarz jest dla mnie miejscami niejasny.

serdecznie uwięzi

Jeszcze ten element jest specjalny w tym wierszu.

Wiem, to studium. Potrzebne są precyzyjne opisy. Ale ja bym usunął zbyt dosłowne dopowiedzenia. Aby ten pająk był domyślny, niewidoczny, na granicy postrzegania i strachu. Jeśli ma byc to wiersz.

[eka]

Skazany na wyplatanie pajęczyn
zna światło tylko ze słyszenia.
Buduje prawdziwe, serdecznie uwięzi.

Ten fragment wiersza najbardziej pozwolił mi wyobrazić sobie psyche bohatera. On nie jest w stanie zrozumieć swych poczynań.
Biedny peel.
Przygniatające, ciężkie zanikanie.
I jeszcze aprobata otoczenia.

Bardzo dobry wiersz, Glo.

[Hosanna]

ludzie żyjący na zewnątrz muszą tworzyć zewnętrzne więzi czyli .. sieci

to tez forma miłości

ciemnej destrukcyjnej obłąkanej

najgorsi przestępcy działają w organizacjach antykorupcyjnych
pedofile w zakonach domach dziecka i niepełnosprawnych i słyną z zacności

w przeciwieństwie do zwyczajnych długo przygotowują grunt
badają zwyczaje słabości i przekonania

MUSZĄ być wiarygodni

pozostali wierzą ze prawda ich obroni
i .. przestają być sprytni namiętni i zwycięscy
w walce

jednak pająki nie szukają wolności innej niz wolność najedzenia się sokiem ofiary która .. kochają

[Gloinnen]

Hosanno, trafiłaś swoim komentarzem w samo sedno.

pozostali wierzą ze prawda ich obroni
i .. przestają być sprytni namiętni i zwycięscy
w walce

jednak pająki nie szukają wolności innej niz wolność najedzenia się sokiem ofiary która .. kochają

Lepiej tego nie można było ująć.



Dziękuję wszystkim za czytanie tekstu.