*
miałaś tylko słowa
to jak garść piachu sypnąć w oczy
teraz twarz odwracasz w ciszę
która wyrosła między nami
jak góra
*
słońce liże światłem
kot łapy
niebem wiatr jak albatros
żagle kolorowe motyle
przysiadły na chwilę
w moich oczach
*
ten człowiek nie wie
że go nie ma
pamięta o nim kudłaty pies
zapłakana kobieta
i stara wierzba przy której siadał
i marzył
*
wesele gra muzyka
szczęście okupuje stoły
babcia w oknie
jakby z żalem splata dłonie
jak nici Mojry
stąd
- anastazja
- Posty: 6176
- Rejestracja: 02 lis 2011, 16:37
- Lokalizacja: Bieszczady
- Płeć:
Re: stąd
cudeńko, ukradnęemcek pisze:ten człowiek nie wie
że go nie ma
pamięta o nim kudłaty pies
zapłakana kobieta
i stara wierzba przy której siadał
i marzył

A ludzie tłoczą się wokół poety i mówią mu: zaśpiewaj znowu, a to znaczy: niech nowe cierpienia umęczą twą duszę."
(S. Kierkegaard, "Albo,albo"
(S. Kierkegaard, "Albo,albo"