Karenina małomiasteczkowa

[skaranie boskie]

Podobno jeszcze sę taki nie urodził, co by każdemu dogodził.
Patrzę teraz na ten tytuł i chyba... nie wiem.
Jeszcze się zastanowię. Może go skrócić do samej Kareniny, a przymiotnik wpisać gdzieś w wiersz?
No nie wiem. Rozkręciliśmy pomysł z Eką, ale to chyba też nie jest to.
Eka!
Do tablicy!

[eka]

Karenina małomiasteczkowa

Stała jakoś tak z boku,
Zapadnięta do wewnątrz,
Łza zaschnięta na oku,
W nim obojętność.

Jego już pożegnała,
Może odwrotnie było…
Wtem na tory spojrzała -
Gdzie jest ta miłość?

I co zrobić powinna?
Czy pod pociąg się schować?

[Liliana]

też mam niedosyt,

jeszcze taki wariant mi przyszedł do głowy:

Stała jakoś tak z boku,
Zapadnięta do wewnątrz,
Łza rozmyta na oku,
W nim obojętność.

Jego już pożegnała,
Może odwrotnie było…
Wtem na tory spojrzała -
Gdzie jest ta miłość?

I co zrobić powinna?
Czy pod pociąg się schować
Jak niegdyś Karenina?
Czy żyć gotowa?

ale to też chyba nieszczególne jest.