Villa aprilla nella

[kamyczek]

pijana ze szczęścia w pas kłaniam się drzewom
gałązką jabłoni rozkwitam promiennie
rozdając uśmiechy na prawo i lewo

obrazy wplatają się w myśli zielenią
i słonko rozjaśnia obłoki tak pszennie
pijana z rozkoszy w pas kłaniam się drzewom

wiatr skrzypce nastraja w powietrzu drga scherzo
kołysząc w takt walca leciutko niezmiernie
dzień dobry pierwiosnku – uśmiecham się ciepło

świat tonie w kolorach otula rześkością
znów życie prawdziwie ma smak sens i głębię
pijana ze szczęścia w pas kłaniam się drzewom

natura się spręża by sprostać wyzwaniom
sygnały od roślin odbiera codziennie
ktoś prosi o uśmiech – uśmiecham się ciepło

już wiosna w ogrodach pieśń śpiewa zawilcom
więc przytul mnie proszę tak mocno jaśminnie
bym mogła z rozkoszy w pas kłaniać się drzewom
rozdając uśmiechy poetkom i wieszczom

[e_14scie]

jeśli są jakiekolwiek uchybienia techniczne, od formy villanelli, to ja ich nie widzę.
od mnie

Mila pisze na pniu, więc poczekam

[Miladora]

Ano są uchylenia. Zresztą sama wiesz, Kamyśka.

Ja to nazywam rozwichrzoną formą villanelli, ponieważ nie ma w niej, niezbędnej w klasycznej formie, konsekwencji.
Ale w ten sposób bawiło się już wielu i to znanych poetów.
Więc nie będę rzucać kamyczkiem w Kamyczka, skoro też lubię tego rodzaju eksperymenty.

To ładny wiersz.
Można by, co prawda, trochę zadbać o większe zrymowanie wersów, o co pewnie bym się pokusiła, ale i tak dobrze płynie.
Przemyśl jednak "rozdając uśmiechy na prawo i lewo" - tu by się przydało większe nawiązanie do wersów powtarzanych "uśmiecham się ciepło". Tak myślę...
Natomiast do rytmu nie mam żadnych zastrzeżeń.

Buźka

[Dante]

Niczego nie uchybiając wierszowi, muszę się przyznać, że nie lubię formy vilanelli, zawsze pachnie mi sztucznością.
Mam też zbyt mało cierpliwości (a może i talentu), żeby ją pisać.
Przyznaję jednak, że wiersz zgrabnie napisany, a ponadto w połowie grudnia bardzo poprawia nastrój w oczekiwaniu wiosny

Pozdrawiam
AD

[mariamagdalena]

nella jest ogromnie naturalna, zwłaszcza włoska forma
to często pierwsze, co przychodzi do głowy z rymem

tutaj również się nie zawiodłam, szczęśliwie mogąc ujrzeć jak nasz villopodobny, wielce urokliwy tworochwast rozplenia się na kolejne przestrzenie cyberświata
chwytam przysługujący mi uśmiech i zachowuję :odpowiedni do słów emotikon:

jeśli imieninujesz jutro, czekam z afterparty - tam gdzie padłam ostatnio ^^

[jaga]

witaj kamyczku - miło mi ciebie znów czytać...

[skaranie boskie]

Podobnie jak Dante, nie zachwycam się tą formą wiersza.
Przyznaję jednak, że Twój zatrzymał mnie do ostatniego wersu.

Pozdrawiam jeszcze nie wiosennie

[Leon Gutner]

Przyjemny i nastrojowy wiersz w formie którą się nie zachwycam ale z pewnością - podziwiam .

Z ukłonem L.G.

[Ewa Włodek]

poczytałam z przyjemnością - lekko, sprawnie napisany, lekko się przyswaja. I nastrój - radosny...


Pozdrawiam ciepło
Ewa

[kamyczek]

Villa aprilla nella nie jest nowym tworem, „napisała się” podczas wiosennego spaceru w Parku Zdrojowym w Nałęczowie, a że rozplenia się jak chwast na kolejne przestrzenie cyberświata, jak to trafnie zauważyła mariamagdalena, to też przyszła za mną na ósme piętro, i… mamy trochę wiosny jesienią, uśmiechy dla poetek i wieszczów… na dobry początek. Milu, pozwolisz, że zostawię villkę w takiej formie jak jest? Polubiłam to rozwichrzone wierszydło.

Dziękuję wszystkim komentującym, pozdrawiam serdecznie.