scenografia

[iTuiTam]

• • • • • Girl LV Rio dance8p.jpg
          scenografia
          
          
          o czym tańczysz
          wplątana w neony
          mechanicznej nocy mrowisko
          
          nad oceanem centów
          grzmi zeusowa muzyka
          plastikowe paciorki spływają
          wężami z nieba
          
          jeszcze jeden toast
          przyciszona prośba gestem
          by zasnąć kiedy słońce
          budzi rytm nad Sierra Nevada
          
          o czym tańczysz
          nad głowami pijanych
          szczęściem dzwonków
          blichtrem na kredyt
          
          o czym tańczysz
          prosto w siebie patrząc
          czy w przepaść
          
          
          
          iTuiTam
          9 X 2014

[Ewa Włodek]

szczególnie, to, Elu, szczególnie!

o czym tańczysz
nad głowami pijanych
szczęściem dzwonków
blichtrem na kredyt

o czym tańczysz
prosto w siebie patrząc
czy w przepaść

jest i w obrazku i w wierszu - bezsens niektórych - że tak rzeknę - "sektorów życia". A Ty go kapitalnie uchwyciłaś...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[tea]

[Alek Osiński]

"czy w przepaść" może już niekoniecznie,
ale wiersz podoba się Elu, przy okazji przypomniała mi się
pewna moja stara zabawa, kiedy oglądałem film wyłączając fonię
i dzięki temu mogłem wkładać w usta postaci własne
dialogi, sugerując się wyrazem twarzy, coś z tego jest
w tym wierszu

[iTuiTam]

szczególnie, to, Elu, szczególnie!

o czym tańczysz
nad głowami pijanych
szczęściem dzwonków
blichtrem na kredyt

o czym tańczysz
prosto w siebie patrząc
czy w przepaść

jest i w obrazku i w wierszu - bezsens niektórych - że tak rzeknę - "sektorów życia". A Ty go kapitalnie uchwyciłaś...

uśmiechy posyłam...
Ewa

Bezsens - dla patrzących z boku to prawda, ale dla jego aktorów, to sama esencja.

Dziękuję za komentarz.

Dodano -- 13 paź 2014, 19:59 --

i stało się jasno

Dodano -- 13 paź 2014, 20:11 --

"czy w przepaść" może już niekoniecznie,
ale wiersz podoba się Elu, przy okazji przypomniała mi się
pewna moja stara zabawa, kiedy oglądałem film wyłączając fonię
i dzięki temu mogłem wkładać w usta postaci własne
dialogi, sugerując się wyrazem twarzy, coś z tego jest
w tym wierszu

Podoba mi się Twoja zabawa, Alku. I wyobraź sobie, że ja też robiłam coś podobnego i to nie sama a z moim małym wtedy synkiem. Wymyślaliśmy absurdalne dialogi.

Tu taniec dziewczyny był 'nieobecny'. Tańczyła, ale widać było, że tak naprawdę jest w zupełnie innym świecie.

Dla ciekawych zamieszczam nieco informacji o genezie wiersza i fotgrafii. Wystarczy najechać myszką na tekst.
(Fotografię zrobiłam w Las Vegas w Rio.
Od czasu do czasu na stolikach przy maszynach, przy których akurat nikt nie siedział, tańczyły młode dziewczyny. Nie były to wyzywające tańce, wbrew pozorom w otwartych ogromnych halach kasyn w LV występy są 'grzeczne'. Po prostu taniec w rytm jakiejś tam melodii, piosenki.
Nie zabrania się robienia zdjęć, można też porozmawiać z tancerką, kiedy zejdzie ze stolika. Ta, po występie, rozmawiała z jakąś kobietą, która podeszła do niej zostawiając swoje miejsce przy maszynie do grania.)

[Patka]

Ta dziewczyna chyba krótszej sukienki mieć nie mogła. :P Choć w sumie jak bluzka to wygląda.

Ciekawy początek, lubię takie niecodzienne połączenia wyrazowe.

o czym tańczysz
wplątana w neony
mechanicznej nocy mrowisko

Nie potrafię sobie połączyć ostatniego wyrazu z resztą. Nie wiem, skąd to mrowisko, dlaczego w takiej formie, bo mnie się czyta "mrowiska" - mechanicznej nocy mrowiska. Chyba że do tego "mrowiska" mówi podmiot liryczny, ale wtedy nie byłoby "wplątana", tylko "wplątane". Liczę na wyjaśnienie, bo naprawdę mi ciężko pod względem gramatycznym zrozumieć końcówkę.

Dalej już na szczęście nie mam kłopotów z odczytaniem wiersza: czyta się bez zgrzytów i płynnie.

Pozdrawiam
Patka

[czochrata]

[iTuiTam]

Ta dziewczyna chyba krótszej sukienki mieć nie mogła. :P Choć w sumie jak bluzka to wygląda.

Ciekawy początek, lubię takie niecodzienne połączenia wyrazowe.

o czym tańczysz
wplątana w neony
mechanicznej nocy mrowisko

Nie potrafię sobie połączyć ostatniego wyrazu z resztą. Nie wiem, skąd to mrowisko, dlaczego w takiej formie, bo mnie się czyta "mrowiska" - mechanicznej nocy mrowiska. Chyba że do tego "mrowiska" mówi podmiot liryczny, ale wtedy nie byłoby "wplątana", tylko "wplątane". Liczę na wyjaśnienie, bo naprawdę mi ciężko pod względem gramatycznym zrozumieć końcówkę.

Dalej już na szczęście nie mam kłopotów z odczytaniem wiersza: czyta się bez zgrzytów i płynnie.

Pozdrawiam
Patka

Mogła, mogła, albo mogła bez. Pod koronkami kombinezonik tancerski. A poza tym młoda, ładna i zgrabna.

Patko, spróbuj czytać tak, z interpunkcją:
o czym tańczysz
wplątana w neony -
- mechanicznej nocy mrowisko

PeeLka tańczy wplątana w mrowisko neonów mechanicznej nocy.
Albo: wplątana w neony nocy - (które przypominają) mechaniczne mrowisko.


Poezja to nie zawsze poukładana według kolorów kostka Rubika, Patko.
Dziękuję za komentarz.

[Patka]

Doskonale to wiem, że to nie kostka, po prostu mi się niedobrze czytało, ten szyk jest dość kłopotliwy, dopiero gdy pozmieniałaś kolejność słów zrozumiałam o co chodzi. Nawet danie myślników niewiele tu pomaga. Całe zdanie jest pokręcone, mamy podwójną metaforą dopełniaczową, więc się nie dziw, że się ktoś na tym potyka. I to nie wina jakiejś niewiedzy czy nieodpowiedniego patrzenia na poezję.

[iTuiTam]

Doskonale to wiem, że to nie kostka, po prostu mi się niedobrze czytało, ten szyk jest dość kłopotliwy, dopiero gdy pozmieniałaś kolejność słów zrozumiałam o co chodzi. Nawet danie myślników niewiele tu pomaga. Całe zdanie jest pokręcone, mamy podwójną metaforą dopełniaczową, więc się nie dziw, że się ktoś na tym potyka. I to nie wina jakiejś niewiedzy czy nieodpowiedniego patrzenia na poezję.

Ja się niczemu nie dziwię.

I nie miałam na myśli niewiedzy ani nieodpowiedniego patrzenia.

Dzięki za powrót