odbarwianie

[iTuiTam]

• • • • • • • Decolor 8p.jpg

• • • • • • • • • • [list][list]odbarwianie
                    
                    
                    przywykliśmy do obrotów
                    kręcą nami w tę samą stronę
                    magiczny zoetrop hipnotyzuje
                    zapamiętaniem parkowych alejek
                    
                    umieranie mieści się na palecie
                    kolorów tracących siłę przebicia
                    a może zniechęconych zmieszaniem
                    nieprzewidzianych efektów
                    
                    odrywanie minut zegarom
                    nie przez oszczędność
                    bo ta nieznana wieczności
                    ale z przyzwyczajenia
                    
                    stan naszego zdziwienia wraca
                    jak salto z dzieciństwa
                    w zaspy suchych barw
                    napar chlorofilu odsącza październik
                    
                    jak przemytnicy przy dozie szczęścia
                    ukrywamy posiadanie zapasowego czasu
                    wprasowane żyłki słoneczne
                    między stronami
                    
                    świata
                    
                    
                    
                    
                    iTuiTam
                    15 X 2014

[/list][/list]

[żakote]

Paradoksalnie zabarwiłaś obraz, pięknymi i urzekającymi wersami.
Świetny wiersz!

[lczerwosz]

Niesamowite:
kolorów tracących siłę przebicia
oszczędność ... nieznana wieczności
a zwłaszcza:
ukrywamy posiadanie zapasowego czasu

A na obrazku podoba się graffiti na drzewie, kredą jakby, sprayem.

[witek kiejrys]

Nooo..., dałaś popis!

Ostatnią - pozwolisz - odpuszczam, choćby ze względu na czas, którego nie ma [jeśli przyjmujemy za fakt, wieczność i nieskończoność], a który odrzuciłaś w trzeciej strofie.


Pozdrawiam, jak zawsze + 1,
witek

[Adela]

To ładny wiersz, jesiennie zabarwiony, płynący sobie spokojnie.
Przeczytałam z przyjemnością.
Pozdarwiam,
A.

[iTuiTam]

Paradoksalnie zabarwiłaś obraz, pięknymi i urzekającymi wersami.
Świetny wiersz!

Dziękuję za komentarz.

[Hosanna]

podoba mi się zwrócenie uwagi na przyzwyczajenie do olbrotów
sama lubię kontemplować świadomość ruchów wielokrotnych jakie wykonujemy z wszechświatem (rozszerzanie) galaktyką (tez pędzi) czy sama ziemią (przynajmniej dwa ruchy obrotowe) no i w środku nas też pędzą związki chemiczne , i w środku atomów kolejne ruchy wirujące i nie tylko lecz nei będę wymieniać

podoba mi sie tez oszczędność nie nzna wieczności i
dla nas nie-wiecznych mały bonus w postaci możliwości zapasowego czasu dla grzeszników (przemytnicy to coś trochę nielegalnego) którzy po niego sięgną

[eka]

napar chlorofilu odsącza październik

jak przemytnicy przy dozie szczęścia
ukrywamy posiadanie zapasowego czasu
wprasowane żyłki słoneczne
między stronami

świata

I pozytywny finał tego odbarwiania. Czytam zapasowy czas jako zapisywanie stron. Zostaną i umożliwiają powroty.
Bardzo Ci się ten zapis udał.

[iTuiTam]

Niesamowite:
kolorów tracących siłę przebicia
oszczędność ... nieznana wieczności
a zwłaszcza:
ukrywamy posiadanie zapasowego czasu

A na obrazku podoba się graffiti na drzewie, kredą jakby, sprayem.

Leszku, dziękuję za czytanie i spojrzenie.

• • (Na marginesie: fotografia w oryginale jest kolorowa. Po Twojej uwadze zauważyłam, że graffiti - mój stempelek - istotnie wygląda jakby kredą narysowane.)

[Nula.Mychaan]

Końcowe strofki rewelacyjne