Niedowidzenia

[Fałszerz komunikatów]

Leszku, ja nie liczę na pocieszające komentarze, tylko szczere

[lczerwosz]

niedowidzenia, niedosłyszenia
Z jednej strony to coś, czego nie zdołaliśmy zobaczyć, usłyszeć.
Z drugiej to coś, czego nie należy pokazywać, mówić, głosić. Dlaczego nie należy? Prywatne, intymne? Samotność taka jest i dopiero, gdy przezwycięży wstyd, to krzyczy i wymachuje. Ale kto by zwracał uwagę. Wstyd jest i z drugiej strony.
Mój poprzedni komentarz zdawkowy, ale nie nieszczery, to metoda, psycho-technika stosowana dla podreperowania stanu.

[Fałszerz komunikatów]

O, taki komentarz przyjmuję

[lczerwosz]

wymagający jesteś, bubla nie przepuścisz

[Fałszerz komunikatów]

Ano

[iTuiTam]

w otoczeniu
przystanków z gazetą czy słuchawką

nieprzystosowani
...

Myślę, że to nie tyle nieprzystosowanie, co nasz wybór.
Nie zawsze mamy ochotę być w tłumie, być sobą w tłumie. Jeżeli czas zabierany nam na obowiązki, jakiekolwiek by nie były, zostawia niewiele możliwości na to, co lubimy, to...?

Naturalnie, utwór można zrozumieć jako oskarżenie, czy po prostu próbę zwrócenia uwagi na to, że samotność w tłumie nie musi być dobrowolna.

[Fałszerz komunikatów]

Bardziej chciałem zwrócić uwagę na dominację tłumu nad jednostką i co za tym utratę okazji na poznanie kogoś nam przeznaczonego

[Nula.Mychaan]

w otoczeniu
przystanków z gazetą czy słuchawką

nieprzystosowani
do porannych plotek na temat
chronicznie samotnego wieczoru

nabawiliśmy się wstydu
oderwanego od marzeń

Fałszerzu lubię Twoje wiersze Na karwie jednego obrazka pod skóra tyle treści.
Gra słów w tytule to świetny zabieg

[Fałszerz komunikatów]

Och, dziękuję, Nula Twoja opinia wiele dla mnie znaczy
Chyba masz rację z tym obrazem, bo wiersz powstał (tak mi się wydaje) pod wpływem sytuacji w autobusie, gdzie młody człowiek ze słuchawkami na uszach skoncentrował się na doznaniach dźwiękowych, kompletnie nie zauważając przechodzących przechodniów przez jego rozstawione nogi. Podejrzewam, że podświadomość mogła uchwycić ten obrazek
Wpadaj częściej